Slaapgevaar: moeilijk weg te leggen!

Met enig aarzelen pakte ik dit boek op. Dat komt puur omdat het verkocht wordt als futuristische thriller en ik niet zo’n held ben vlak voor het slapen gaan. Daar was ik al heel snel over heen, want hoewel het verhaal spannend en meeslepend is, vind ik het geen moment een thriller die te eng was om te lezen. Wel kan ik zeggen dat van alle Nederlandse boeken die ik heb gelezen, deze het makkelijkst en snelst weglas. Je legt het boek niet meer weg!
De schrijfster heeft het goed aangepakt door te vertellen vanuit de ik-persoon en daar dan ook geen moment van af te wijken. Je komt helemaal in het karakter doordat je de hele wereld vanuit haar ogen bekijkt. Het zorgt er tevens voor dat je alle geheimen op haar manier ontdekt. Dit houdt het mysterie er goed in, want elk antwoord leidt tot meer vragen.
Ik had maar enkele momenten het gevoel dat een dilemma te lang duurde; een frustratie die voortkomt uit het feit dat je wil dat Helena de goede keuzes maakt. De andere wereld waar we steeds een beetje meer over ontdekken is rijk en goed uitgewerkt, met alle ruimte voor net zo’n ijzersterk vervolg!