het meisje in de trein

Literaire recensie ‘Het meisje in de trein’
Deze thriller is geschreven door de Britse auteur Paula Hawkins, dit is haar bekendste werk.
Voordat ze dit boek schreef werkte ze al vijftien jaar als journalist, ook had ze al 4 romans uitgebracht onder het pseudoniem van Amy Silver.
In een interview vertelde ze dat ze het makkelijker vind om donkerdere boeken te schrijven dan schrijven over geluk, het was dan ook geen verrassing dat ze een thriller schreef.
Het boek was in Amerika en Engeland al een groot succes en werd dan ook verkozen tot VN-thriller van het jaar, volgens de site van Vrij Nederland komt de thriller van het jaar met een geheel eigen schrijfstijl en een eigen perspectief, treft hij de ideale balans tussen actie en denkwerk en word er nog iets nieuws gezegd over ons, over de wereld waarin wij lezers leven. Het boek is dus geen wereldje op zich maar reflecteert het op de buitenwereld. De ideale VN-thriller snijdt morele, culturele of maatschappelijke thema’s aan.
Ik vond dat het boek dit heel mooi deed, zo kwamen de thema’s partnergeweld, jaloezie, bedrog, verslavingen, en nog veel meer aan bod
Ook zijn de filmrechten van het boek al verkocht aan Dreamworks, hierdoor begon ik met hoge verwachtingen aan het boek.

Wat ik leuk vond aan dit boek was de stijl, het verhaal is geschreven door drie afwisselende ik-vertellers. Het begint bij Rachel, het hoofdpersonage, die elke dag de trein naar Londen neemt. Dit doet ze zodat haar huisgenote Cathy niet zou merken dat Rachel haar baan verloren heeft, maar ook omdat ze zo elke dag langs de straat passeert waar ze vroeger woonde. Als ze in die straat komt kijkt ze altijd naar het huis waar Jess en Jason wonen, althans dat zijn de namen die Rachel hen geeft. Volgens Rachel hebben Jess en Jason het perfecte leven, net zoals zij voor haar man Tom haar verliet voor Anna. Nu gaat het alsmaar slechter met Rachel, ze heeft een alcoholverslaving en verloor daardoor haar baan. Telkens nadat Rachel weer eens dronken is geweest heeft ze zwarte gaten in haar geheugen, ze weet niet meer wat ze gedaan heeft. Daardoor is Rachel een onbetrouwbare verteller, dat maakt het verhaal spannend. Op een dag terwijl Rachel langs het huis van Jess en Jason rijd merkt ze iets verdachts op, enkele dagen later word Jess vermist en Rachel heeft er een naar gevoel bij, ze denkt zelf dat ze er zelf iets mee te maken heeft, dus gaat ze zelf op onderzoek uit.
De tweede verteller die aan bod komt is Megan, Megan is de vrouw van Scott. Zij zijn het perfecte koppel Jess en Jason. Dit personage vertelt over de tijd voor ze verdween, soms is het dus lastig omdat de andere twee personages in een andere tijd vertellen, je moet dus goed op de datums letten. De derde verteller is Anna, de nieuwe vrouw van Tom. Ik vond kon me moeilijk binden met haar vertelstandpunt. Anna probeert een goed leven op te bouwen met Tom en hun dochter maar dit word steeds verstoord door Rachel die haar ex mist.

Persoonlijk vond ik het een boek waarbij ik me goed kon inleven in de standpunten van het hoofdpersonage. Ik vond dat ze soms slecht reageerde op de dingen die er rondom haar gebeurde maar ik snapte haar volledig. Ook het onbetrouwbare aan dit personage maakt het verhaal heel spannend.
Het vertelstandpunt van Megan maakte het ook interessant, zo kwam je dingen over haar verleden te weten en begon je haar te begrijpen.
In het boek word je vaak op het verkeerde spoor gezet en ik twijfelde vaak aan welke personages te vertrouwen waren en wie of wat de oorzaak was van de verdwijning van Megan. Het einde is zeer verrassend, maar dat maakte het tot de laatste bladzijde spannend.
Ik was over het algemeen zeer tevreden over het boek, het boek leest vlot en omdat het zo spannend is wou ik het in een keer uitlezen.
De thema’s die in het boek behandeld werden hadden ook een goede link met elkaar zodat het verhaal de maatschappelijk thema’s mooi weergeeft, zo had Rachel bijvoorbeeld niet zomaar een Alcoholverslaving en had Megan niet zomaar een hekel aan het kind van Anna.
Het verleden van de personages weet je dus nog niet in het begin, waardoor je de reacties van de vrouwen niet snapt, maar als je in de loop van het verhaal stilaan meer dingen over de personages te weten komt leer je meteen ook deze maatschappelijke problemen begrijpen.
Bronnen: www.awbruna.be, www.vn.nl