Annabel hangt er maar wat bij

Het duurt lang voor het boek een beetje spannend wordt; je kunt het dan ook nauwelijks een thriller noemen.. Vergelijkingen met The Bridge en de Millennium-serie gaan in de verste verte niet op. Charlie Lager doet ook nauwelijks denken denken aan Lisbeth Salander of Saga Norén.
Opvallend is dat de oorspronkelijke Zweedse titel Annabelle is: de Nederlandse uitgever en/of de vertaalster hebben goed begrepen dat het boek niet gaat over Annabelle maar over Charlie Lager, de vrouw die terug moest. Eigenlijk hangt Annabelle er maar een beetje bij. Ook de zoektocht naar haar komt niet echt uit de verf, telkens opnieuw wordt het verhaal daarover onderbroken door de andere zoektocht, namelijk die van de drankzuchtige, seksueel ietwat gemankeerde rechercheur Lager, van wie men zich kan afvragen of ze voor haar functie wel zo geschikt is.
Aan de andere kant: wie er van uitgaat dat zij de hoofdpersoon is, zal haar belevenissen, hoewel soms wat al te onwaarschijnlijk, geïnteresseerd volgen.
Storend is dat het raadsel rond de verdwijning van Annabelle door de schrijfster in één bladzijde wordt onthuld, en wat nog veel erger is: met een beschrijving van een gebeuren waar niemand bij was en waarvan niemand iets kan weten. Haar einde had een raadsel moeten blijven.