Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Anju maakt verwachtingen niet waar

Geertje Otten 12 mei 2016
Karin Verhaak-Kersten was dertig jaar journalist. Tijdens haar bezoeken aan India maakte dit land een onuitwisbare indruk op haar. Ze besloot haar ervaringen te verwerken in een roman: Anju. Een boek waarin ze de lezer wil 'meetrekken in de goddelijke alledaagse wereld van India (...).' Helaas maakt ze deze verwachting nergens waar. Anju gaat ten onder aan ongeloofwaardigheid, voorspelbaarheid en clichés.

Anju is een jonge vrouw die de zaak van haar overleden vader voortzet. Dit gaat niet altijd even gemakkelijk, aangezien haar positie als alleenstaande vrouw in India nogal eens een lastige drempel blijkt te zijn. Juist op het moment dat de zaken slecht gaan, valt Thomas Libo als een reddende engel uit de Indiaase lucht. Net weduwnaar geworden, besluit hij zijn verdriet te verwerken in het land waar hij een schoenfabriek heeft gevestigd. Uiteraard schiet hij Anju te hulp. In een vloek en een zucht weet deze superman de problemen op te lossen en al snel is de sieradenhandel van Anju succesvoller dan ooit tevoren. De lezer ziet het al van verre aankomen: Anju en Thomas gaan een koppel vormen. Helaas is het geluk van korte duur: Thomas sterft en Anju blijft achter met vier jonge kinderen. Gaat ze het redden om een onafhankelijk bestaan op te bouwen?

Anju heeft het karakter van een soap. De gebeurtenissen wisselen elkaar in een hoog tempo af, waardoor de lezer bij nergens echt betrokken raakt bij het verhaal. De stijl waarin het boek geschreven is, maakt het ook niet gemakkelijk om je in te leven. De journalistieke achtergrond van Verhaak is overal nadrukkelijk aanwezig. In plaats van een verhaal te vertellen, beschrijft ze het, alsof ze commentaar geeft bij een film. De woordkeuze is bij vlagen oubollig (in welke moderne roman wordt er nog 'gecopuleerd') en de zinsbouw is regelmatig niet aantrekkelijk: ' Geleerd hebbende van de Indiase wijsheden, (...).' Tel daar het belerende toontje (al op bladzijde zes lezen we dat Nederlanders altijd mopperen, verwend zijn en altijd tegen iets aan schoppen: logisch dat Thomas wel naar India wil kruipen, want daar doet men dat niet) en de spelfouten bij op en de ergernis is al ruim voordat de lezer halverwege het verhaal is, volop aanwezig. Dan moet de inhoud wel heel sterk zijn om het boek nog te redden.

Ook inhoudelijk stelt het boek teleur. De personages blijven vlak en clichématig. Thomas is een voorbeeld van een selfmade-man die zijn verleden verdrongen heeft, Manav is het prototype van een foute man, Ravi en Rani verrassen ook niet echt. Fred en Job zijn homoseksueel, 'dus' creatief en natuurlijk is de halfzus van Anju te trots om hulp aan te nemen. De gebeurtenissen zijn voorspelbaar, relaties zie je al van verre aankomen, de op de achterflap aangekondigde contrasten tussen de culturen komen niet uit de verf. Wat resteert dan nog? Wellicht de uitwerking van het subthema 'familiebanden'. Alle problemen die Anju tegenkomt op haar weg naar een zelfstandig en onafhankelijk bestaan worden opgelost door Thomas en, na zijn overlijden, door zijn volwassen zonen. Daarmee beantwoordt Verhaak de hoofdvraag van het boek: nee, Anju is uiteindelijk niet in staat om een onafhankelijk leven op te bouwen. Dat is helemaal niet erg, want gelukkig valt er aan het eind van het verhaal opnieuw een fantastische man uit de lucht en komt alles weer op zijn pootjes terecht. Toch nog een beetje feelgood.




1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Geertje Otten