Meedoen door erbuiten te staan

Gescheiden kamers van Pier Vittorio Tondelli is een beschrijving van de liefde tussen de Italiaanse schrijver Leo en de Duitse pianist Thomas. Een liefde die vanaf het begin een tragisch einde in zich heeft. Tondelli schrijft met gevoel voor detail en emotie.

In het eerste deel beschrijft Tondelli eigenlijk het laatste deel van de romance. Thomas is stervende, Leo heeft net afscheid van hem genomen. Er is geen plaats voor Leo aan het sterfbed van zijn geliefde. “Thomas wordt op het slotmoment aan de familie teruggegeven, aan dezelfde mensen die hem ter wereld hebben gebracht en hem nu met een verscheurd gemoed willen helpen sterven.” “Over een aantal dagen zal hij wederom eenzamer zijn op zijn weg.” Op weg naar de stilte.

De relatie tussen Leo en Thomas heeft vanaf het begin iets moeizaams. Ze vallen op elkaar en ze begeren elkaar, maar tegelijkertijd kunnen ze eigenlijk niet samen zijn. Hoewel Leo het gevoel heeft dat hij onder de relatie uit kan wanneer het dat wil, voelt hij zich ook gevangen. Hij heeft tijd nodig om een verleden op te bouwen, om samen te leven, te reizen en om het feit te aanvaarden dat hij niet meer alleen is. De relatie boezemt hem angst in, onlosmakelijk verbonden met een ander.

Gescheiden kamers is enerzijds een verhaal over een liefde en anderzijds een verhaal over een zoektocht naar de zin van de eenzaamheid. Altijd al heeft Leo geleefd als een geest: onopvallend, eenzaam, alleen. ‘Meedoen door erbuiten te staan.’ Soms is hij obsessief bezig om net zo te zijn als anderen, maar hij beseft tegelijkertijd dat hij anders is. Thomas zou een einde kunnen en willen maken aan zijn eenzaamheid, maar Leo wil dat niet. Volgens hem moeten ze hun eenzaamheid beleven als ‘het meest complete resultaat van hun liefde.’ Daar waar Thomas bevestiging zoekt, zoekt Leo juist de ruimte. Hij kan prima leven met een liefde op afstand, want hij is, zoals hij opmerkt, al aan Thomas verinnerlijkt.

Door de dood van Thomas raakt Leo zijn verbeeldingskracht kwijt. Hij komt niet bij de kern van zijn ongeluksgevoel en van zijn verdriet. Uiteindelijk, aan het eind van zijn zoektocht, beseft Leo dat alleen het schrijven voor hem belangrijk is. Alleen dat brengt innerlijke verschuivingen teweeg. Het te lijf gaan van een tekst die er nog niet is, staat al het andere in de weg, ook de liefde. Zijn lot is waken en vertellen.

Gescheiden kamers maakt indruk door de thematiek en door de precieze en ingetogen manier van vertellen.