Orewoet van minnen

Orewoet gaat veel verder dan een stilistisch sterk verhaal rond een liefde of een zoektocht naar een vader. Onder de oppervlakte schuilen andere thema’s: de vrijgevochten levenshouding uit de jaren zestig en zeventig, het feminisme, de strijd om gedwongen opnames in psychiatrische klinieken te verbieden (een wet die zich uiteindelijk tegen May zal keren). De hoofdpersonen streven steeds iets na wat eigenlijk helemaal niet bij ze past. Diederik wil studentikoos zijn, maar is daar veel te burgerlijk voor. May wil een feministe zijn, maar klampt zich vast aan een man. Door steeds opnieuw tegenstellingen te laten zien, weet Koopman een boeiend verhaal neer te zetten. Orewoet is geen mooi, afgerond verhaal, maar een rijk verhaal met veel open plekken, dat de lezer veel ruimte geeft om te interpreteren en om er een ‘eigen’ verhaal van te maken. Dat is vele malen interessanter. Als je als debutant dat kunt laten zien, belooft dat veel voor de toekomst.

Nieuwsgierig naar de volledige recensie? Je kunt hem vinden op Tzum.