Het geheugenspel, geschreven door het echtpaar Nicci Gerrard en Sean French, was een grote doorbraak in 1997 waarachter haar eigen relatie met Sean French schuilgaat. Het is het eerste boek dat door dit duo is geschreven. Nadien kwamen de boeken Het veilige huis in 1998, Onder de huid in 2000,… Haar meest recente boek is Blauwe maandag, uitgegeven in 2011.
Het Geheugenspel fungeert als het prototype van een Nicci French' verhaal: een trage opbouw met weinig actie, maar meeslepend en detailrijk geschreven en met zorgvuldig uitgewerkte personages. In Het geheugenspel worden alle personages tot op het detail beschreven. Hoe ze eruitzien, wat ze doen, hoe ze het doen,…
Jane Crane, het hoofdpersonage, keert terug naar Shropshire. Het huis van haar schoonouders waar verbouwingswerken aan de gang zijn. Terwijl de familie druk bezig is met de jaarlijkse paddenstoelenoogst, ontdekken de de gravers de overblijfselen van Natalie.Ze was de schoonzus van Jane en was al meer dan 25 jaar geleden spoorloos verdween. De bevestiging van Natalies dood komt voor de familie Martello niet echt als een verrassing, de meesten hadden lang geleden immers al de hoop opgegeven haar nog levend terug te vinden.
Persoonlijk vond ik het begin een beetje saai maar naargelang ik verder las werd het steeds beter. Sommige hoofdstukjes waren wel goed zoals vb. het eerste hoofdstuk waarin Natalie terug wordt gevonden en die waarin ze ontdekt dat Claud haar vermoord heeft. Het duurde lang vooraleer er weer actie in het boek was en dat vond ik een beetje jammer. Ik had niet echt het gevoel dat ik in het verhaal werd meegesleept, ook al was het in het persoonlijk vertelstandpunt verteld. Ik had niet echt zin om verder te lezen omdat het soms zo saai was, omdat er in het verhaal niets gebeurde.Maar naar het einde toe werd het beter,vond ik. Het werd steeds spannender en leuker om te lezen.