Ook de perfecte moordenaar laat een steekje vallen

Ik sta nog steeds achter mijn keuze om, ook al vind ik een schrijver nog zo goed, niet alle boeken van een serie achter elkaar te lezen. Zo heb je altijd nog wat lekkers in het vat zitten. Het is wederom een super spannende thriller van Jussi Adler-Olsen in de "Serie Q". Het begint , oké een tikkeltje (te) ver gezocht, met een flessenpostbriefje dat bij iemand jarenlang op de vensterbank (meen ik) heeft gelegen. Dat is dan ook een van de redenen dat het briefje nauwelijks te lezen is! De andere reden is dat het met een scherp stukje hout en met bloed dat als inkt werd geschreven. Het blijkt dus inderdaad een noodkreet van opgesloten kinderen te zijn, die ontvoerd werden. Na betaling van het losgeld werd er één kind vrijgelaten en het andere kind uit hetzelfde gezin vermoord! Het vrijgelaten kind kreeg dan de boodschap mee dat als er politie bijgehaald zou worden er opnieuw doden in het kinderrijke gezin zouden vallen. Dit scenarion heeft de ontvoerder annex moordenaar tientallen kinderen herhaald, totdat afdeling Q dus achter deze oude noodkreet aangaat. Afdeling Q is een speciale afdeling binnen het politiekorps van Denemarken, die zich met onopgeloste oude zaken bezighoudt.
Zeer spannend en zoals het in een goede thriller hoort, een verrassende ontknoping! Heerlijk om zo een pil van 500 pagina's te lezen. Nu even een jaartje wachten voordat ik aan deel 4 in de serie begin: Dossier 64