Prachtige verwoordingen

In het najaar 2007 werden op de KRO zes detectives rond inspecteur Van Veeteren uitgezonden. De televisieserie zorgde voor een grotere bekendheid van geestelijk vader Håkan Nesser. Zijn boeken worden sinds 2000 in Nederland en Vlaanderen uitgegeven door De Geus, maar ter gelegenheid van de televisiereeks werden ze in een prachtig nieuw jasje gestoken. De serie zal uiteindelijk tien delen beslaan. Op dit moment zijn er zeven in het Nederlands gepubliceerd, deel acht, De dode op het strand, verschijnt in mei 2008.

Twee dingen zijn opvallend aan de reeks rond Van Veeteren. Het eerste is dat de verhalen zich afspelen in een fictief land. Namen van fictieve steden als Maardam, s’Greijvin en Kaalbringen flitsen met een rustige vanzelfsprekendheid voorbij. Het tweede opmerkelijke is dat vaak een ander personage dan Van Veeteren de hoofdrol speelt. In De zaak van Münster is dat Münster, lange tijd de rechterhand van Van Veeteren, maar nu heeft hij de leiding over het onderzoek. Van Veeteren gooide namelijk de handdoek in de ring, hij nam afscheid van de politie en begon een antiquariaat. Hij vindt het wel fijn als Münster af en toe langskomt en hem op de hoogte houdt van de zaak waarmee hij bezig is. Münster vindt het ook wel fijn om langs te gaan, al komt hij vaker ontgoocheld dan gelukkig terug. Münster heeft namelijk niet zoveel op met al die omfloerste, cryptische omschrijvingen van zijn ex-baas.

De zaak van Münster begint met de moord op een oude man. Waldemar Leverkuhn woont met zijn vrouw in een flat in Maardam, zijn kinderen zijn al lang het huis uit, wekelijks trekt hij erop uit met drie vrienden en samen spelen ze wel eens op de lotto. Uitgerekend de dag dat hij vermoord zal worden, hoort hij dat hij een aardig bedragje won. Hij kan er niet meer van genieten, nog voor hij het in handen krijgt, brengt een moordenaar hem met extreem veel messteken om het leven. Zijn vrouwtje vindt hem als ze thuiskomt van het bezoek van haar vriendin. Het is een onbegrijpelijke zaak. Wie wil zo’n oude man nu dood? En wat gek is: één van zijn drie vrienden kwam die nacht ook niet thuis. En even later verdwijnt een oude buurvrouw. Heeft iemand het op bejaarden voorzien?

Net als in vorige boeken rond commissaris Van Veeteren vermengt Håkan Nesser een intrigerend plot met het privé-leven van zijn personages. Die maken allemaal een evolutie mee. Münster houdt nog steeds van zijn vrouw, maar voelt tegelijkertijd dat ze uit elkaar groeien. Zijn medewerkster Ewa Moreno moet afrekenen met haar opdringerige ex-vriend en vindt het heerlijk om in de buurt van Münster te zijn. Het vrouwtje van Waldemar Leverkuhn moet haar leven opnieuw richting geven na de dood van haar man. Haar vriendin beseft dat ze mevrouw Leverkuhn, ondanks al die jaren vriendschap, eigenlijk nooit iets persoonlijks heeft weten blootgeven. Al deze mensen, al deze gevoelens zet Nesser ongelooflijk trefzeker neer. Meermaals overvalt je het besef dat je iets herkent uit je eigen wereld, iets dat je nog nooit zo goed verwoord zag. Het zijn vooral die pareltjes hier en daar die Nesser meer dan de moeite van het lezen waard maken. Naast zijn levensechte karakters natuurlijk. En naast zijn toch weer knap verzonnen plot. Laat deel acht maar snel aanrukken. (deze recensie verscheen eerder bij ezzulia.nl)