Tegenstellingen in cel 12

Duet speelt zich af in 1917, tijdens drie zomermaanden in de Parijse vrouwengevangenis Saint-Lazare. Terwijl buiten de Eerste Wereldoorlog miljoenen slachtoffers maakt, wordt binnen Cel 12 klaargemaakt. Cel 12 is de dodencel en de bewoonster wordt Margareta Zelle, beter bekend als Mata Hari. Ze is door de Franse overheid beschuldigd van landverraad.

Duet spit niet zozeer uit of de beschuldiging terecht of onterecht was. Tussen de regels door lees je het laatste, Mata Hari werd waarschijnlijke het slachtoffer van haar eigen fantasie. Ze hield niet zo van het échte leven, ze had er behoefte aan om dat op te smukken met de mooiste verhalen. Die eigenschap gebruikte ze ook bij haar optredens als naaktdanseres, waarbij ze haar publiek begeesterde met illusies van exotisme en erotiek.

Het leven van deze flamboyante vrouw, gewend aan luxe en verering komt in Cel 12 samen met het leven van Soeur Léonide. Léonide is een jonge non die vanuit haar geloofsovertuiging Mata Hari wil bijstaan tijdens de laatste weken van haar leven. Aanvankelijk loopt Léonide tegen een muur. Mata Hari’s aandacht gaat uit naar de schaarse mannen in de vrouwengevangenis, de dokter en haar oude advocaat. Ze schrijft sensuele brieven aan de buitenwereld die Léonide choqueren. Naarmate de teleurstellingen voor Mata Hari zich opstapelen, komen de twee dichter bij elkaar. Het mooie is dat ze allebei veranderen.

Duet is een verdicht stukje geschiedenis. Linssen is er met verve in gelukt een prachtig beeld te schetsen van een intrieste plek, Saint-Lazare, waar toegewijde vrouwen toch proberen om er het beste van te maken. De twee bijzondere hoofdpersonages, de ene op een eind-, de andere op een keerpunt in het leven, laten een onvergetelijke indruk na.
Dit is een knap romandebuut! (deze recensie verscheen eerder bij ezzulia.nl)