Vaag maar origineel

Dit laatste deel in de triologie vind ik een erg lastig boek om te beoordelen. Op zich leest het verhaal als een trein. Je wilt weten hoe het afloopt. Of Ky de Plague overleeft (zo niet, dan heeft Xander wellicht nog kans), waarom Cassia immuun is terwijl ze niet door de Rising is geholpen en de Rising echt beter is dan de Society. Op een van deze drie vragen heb ik concreet antwoord gekregen. De andere kwesties bleven vaag. En misschien is 'vaag' ook wel de beste omschrijving voor Reached als geheel.

Ondanks dat heb ik toch van dit laatste deel genoten. Ik vond het een toegevoegde waarde dat er ook vanuit Xanders oogpunt werd geschreven. Daarnaast vond ik het verfrissend dat de driehoeksverhouding niet uitgerekt werd, maar dat het vrij snel duidelijk was voor wie Cassia ging kiezen. Dat de plaag zo uit de hand liep, gaf daarentegen weinig tijd om nog uit te werken wat nu het échte doel was van de Rising, alhoewel in het vorige deel al twijfels naar voren werden gebracht. Enerzijds was dat een gemis, anderzijds liet dat de lezer ook nadenken over keuzevrijheid en vele goedbedoelde acties die helemaal verkeerd kunnen aflopen.

Zeker niet slecht, maar er had meer uitgehaald kunnen worden. De link die gelegd werd met gedichten is origineel en zie je ook terug in de poëtische schrijfstijl. Dit leverde soms pareltjes van zinnen op. Al met al vond ik het 3* waard.