Estafette thriller leest als een trein

De vele lovende kritieken waren voor mij de aanleiding om dit boek aan te schaffen. Ik moet zegen dat ik het zeker waard vond. Joakim Zander heeft een prettige schrijfstijl een zeer spannend boek afgeleverd.
2 punten vielen mij erg op.

De sprongen in de tijd. In het boek volg je op een gegeven moment van minuut tot minuut. Uiteindelijk wordt er ineens een sprong gemaakt en is het 2 dagen later en de locatie gewijzigd van Amsterdam in Zweden. En dan vraag je toch af, heb ik iets gemist? Later wordt dit wel duidelijk, en dat deze tijdsprong een deel van het plot verhult.

Het tweede punt is de verschillende verhaallijnen. Zoals zo vaak start de schrijver verschillende verhaallijnen op. Deze komen in het loop van het verhaal bij elkaar en dan blijkt alles samen te hangen.
De verhaallijnen in dit boek dienen een geheel een andere rol. Je leert de persoon kennen en een deel van zijn levensverhaal. Maar de persoon heeft slechts een tijdelijke rol in het hoofdverhaal en het levensverhaal hangt niet of nauwelijks een relatie met het hoofdverhaal. Het verklaart alleen maar waarom iemand op een bepaald moment komt opduiken in het hoofdverhaal. Niet dat direct duidelijk is wat de het hoofdverhaal is, daar komt men later achter. In begin lijkt het meer op een soort estafette, waarbij de hoofdpersonen het stokje van elkaar overnemen. Het is niet storend, maar het verbaasde me wel. Is dat nu goed of niet goed? Ik weet het niet.

Uiteindelijk blijft het een super spannend boek, wat als een trein.leest.