Beste DCI Banks ooit

De verhalen van Peter Robinson met Inspecteur Banks kenmerken zich door deze eigengereide inspecteur en voor de langzame opbouw van het verhaal. Langzaam wordt de puzzel vaak ontraffelt.

Ook de problemen van Alan Banks op het liefdespad en met zijn gezin en ex-vrouw maken het een aangename serie.

De eerste boek "stille blik" kom mij niet overtuigen. Na het lezen van slachthuisblues onder ogen kreeg, moest ik mijn mening herzien. 1 voor 1 ben ik de boeken dit jaar aan het lezen en nu kwam ik dus bij Nasleep deel 12.

Dit is echt een uitzondering op de eerdere boeken. Het start direct met gruwelijk aanval op twee agenten, waarbij 1 agent vermoord wordt.

De agenten gaan op een oproep van huiselijk geweld af. Aangekomen op de plek gaan ze uiteindelijk een kelder in. In een kooi ligt een dood meisje. Voordat beide agenten van de eerste indruk zijn bijgekomen worden ze aangevallen door een man met een mancette. De eerste heeft direct een snee in zijn hals en bloed dood. De agente kan zich nog net verdedigen en kan uiteindelijk de dader overmeesteren met haar wapenstok. Echter door de situatie gaat ze door de dader te slaan.

Nadien blijkt de dader veel meer op zijn kerfstok te hebben en worden vele onopgeloste misdaden opgelost.

De diepgang achter de verhalen van de dader. Dat alle misdaden die niet bij 1 dader hoort en dat er ook misschien meer daden zijn dan mijn weet geeft een realitisch beeld van het echte puzzelwerk.