het lezen waard

De pianist van Yarmouk- Aeham Ahmed
Het beeld op YouTube van de pianist op de puinhopen van Yarmouk, een buitenwijk van Damascus, kennen veel mensen. In dit boek beschrijft Aeham Ahmen zijn levensverhaal van zijn jeugd tot en met de vlucht naar Duitsland.
Het boek start in het Syrië van voor de burgeroorlog. De hoofdpersoon is Aeham een Syriër met Palestijns bloed. Zijn familie woont in een wijk van Damascus waar veel Palestijnse vluchtelingen en hun nazaten wonen. Vader is blind en moeder is onderwijzeres. Het verhaal vertelt veel over het leven, maar ook over de dagelijkse gewoonten in de wijk waar het gezin woont. Ook de grote verschillen in het land worden uitgebreid beschreven. Vader verdient zijn brood meestal als muzikant en pianostemmer. Hij heeft veel geleerd door zelf zaken uit te zoeken en door het te proberen. De vader is zijn hele leven bezig zichzelf, maar ook zijn familie, op te werken en dat lukt aardig. Aeham moet op muziekles en bereikt, na de nodige obstakels, uiteindelijk veel op dat gebied. Als de zoon nog druk met de studie bezig is, beginnen ze een eigen muziekwinkel die een bloeiende zaak wordt. Ook gaat Aehem muziekles geven en ook op dat gebied slaagt hij goed. Daarnaast begint de familie een eigen fabriek waar men muziekinstrumenten maakt. Aehem blijft in Damuscus wonen, maar gaat uiteindelijk naar de universiteit van Homs om opgeleid te worden tot muziekdocent.
Het verhaal vertelt veel over het dagelijkse leven. Daarnaast ook over de manier waarop verschillende geslachten met elkaar omgaan. De kennismaking en het huwelijk van Aehem en zijn vrouw komen uitgebreid aan bod. In het begin van het verhaal zijner verwijzingen naar het regime van Assad en zijn repressie richting de bevolking en langzamerhand sluipt de opstand het boek binnen. Vlak na de geboorte van Aehems zoon komt het zelfs tot de omsingeling van de wijk Yarmouk waar de familie nog steeds woont. De wijk wordt op dat moment in genomen door de rebellen van het FSA. Na de omsingeling begint voor de achtergebleven bewoners de ellende. De bombardementen, de doden, de uithongering, de sluipschutters en het gebrek aan bijna alle voorzieningen, Aeham beschrijft deze ellende van binnenuit. Hij schetst een beeld over hoe het regime zijn eigen bevolking bewust laat creperen en hoe de bevolking met pakketten van de VN probeert te overleven. Muziek is een belangrijke steun voor Aehem tijdens deze periode. Als uiteindelijk IS de controle in de wijk overneemt, besluit de familie te vluchten naar Duitsland. Wanneer de vlucht deels mislukt besluit Aehem zijn gezin achter te laten en alleen verder te vluchten. Na een moeizame tocht bereikt hij Duitsland en wordt hij uiteindelijk met zijn gezin herenigd. Zijn muzikale carrière komt daar ook weer op gang.
Het boek beschrijft de ellende waarin gewone burgers klem kwamen te zitten tijdens de burgeroorlog in Syrië. De vindingrijkheid tijdens het dagelijkse leven van de mensen komt uitgebreid aan de orde. Als lezer verbaas je je soms over zaken die nog wel blijken te werken tijdens een oorlog, zoals internet en mobiele telefonie, waardoor contact met de buitenwereld mogelijk is. De gedachten van mensen en keuzes die ze moeten maken worden mooi en indringend beschreven.
Het boek is in een vlotte stijl geschreven. Je blijft doorlezen, omdat je wilt weten hoe iets gaat aflopen. Soms slaat het ongeloof toe tijdens het lezen. Het goede aan het boek is dat het door iemand geschreven is die zelf alle ellende heeft meegemaakt. Aehem leeft nu wel in Duitsland en heeft daar een goed bestaan opgebouwd, maar in gedachten is hij vaak bij de mensen die niet mee konden vluchten of de oorlog niet overleefd hebben.