Lezen sneller dan het licht

Een waarschuwing voor iedereen met een (te) levendige fantasie en/of een sterk voorstellingsvermogen... de Inside miniserie voor Young Adults slokt je op, creëert tunnel- (of beter: buizen) visie en laat je vacuüm gezogen achter. De setting spreekt zo danig tot de verbeelding dat het gevoel zich opdringt dat je er zelf bent. Wie de series en films van Star Trek gezien heeft zal Inside ervaren als een tot leven gekomen decor.

In het eerste deel Inside Out ontdekte de zestienjarige Trella dat haar kleine wereld in feite een groot ruimteschip is, al eeuwenlang op weg naar een bewoonbare planeet. Onwillig leidde zij de Opstand tegen de onderdrukking van de Sloven door de Oppers, wat een nieuwe start voor de kleine samenleving aan boord inluidde. In Outside In blijkt dat helaas niet zo goed te lukken. De geschillen tussen de twee groeperingen zijn te groot en door toenemende onlusten en zelfs sabotage en aanslagen is de situatie gauw terug bij af: een totalitaire politiestaat waarin iederéén wordt onderdrukt. Trella wil zich niet bemoeien met de hervormingen, al wordt haar dat steeds meer kwalijk genomen. Zij was immers de inspirator en bindende factor. Nu is alles in duigen gevallen.

Als duidelijk wordt dat de sabotage van búiten het ruimteschip komt en hun levensomstandigheden worden bedreigd, kan Trella de anderen niet langer de rug toe keren. Ze vormt noodgedwongen de spil in allerlei intriges en smeedt zelf complotten, terwijl ze opnieuw een beroep moet doen op haar organisatietalent en inventiviteit. Trella leert een harde les over het nemen van verantwoordelijkheid. En over vergeving. Het wurgende gevoel dat een verkeerde beslissing van Trella het hele volk het leven kan kosten leert haar ten slotte het belangrijkste van alles. Fouten maken mag. Met dit inzicht overwint Trella -voor niets of niemand bang- de angst voor zichzelf en kan ze ten slotte de grootste uitdaging- het opbouwen van een betere samenleving.

Zoals gezegd, mensen met een groot inlevingsvermogen zullen extra gevoelig zijn voor deze haast adembenemende ruimtevlucht. Falende levensonderhoud systemen, daar moet je toch niet aandenken aan boord van een ruimteschip? Je bent geneigd dit boek te lezen met een snelheid sneller dan het licht- en dan gaat het de laatste tachtig pagina´s ook nog eens over tot ´warpspeed´. Een klein beetje jammer trouwens, want (behalve dat je die bladzijden naderhand nóg eens moet lezen) dit gaat ietwat ten koste van de waarschijnlijkheid van het verder zo goed uitgewerkte verhaal. En er blijven er toch nog een aantal onduidelijkheden over, hoewel het verhaal is afgerond en het er naar uitziet dat er geen derde deel komt... heláás. Maria V. Snyder: "To the bridge, please"!?