Een boek om ontspannen te lezen

De Zaak Magritte vertelt ons het verhaal van de Belgische rechercheur Alex Berger. Berger is bij de aanslag in Parijs zijn vrouw verloren, hetgeen de rode draad vormt voor het verhaal.

Toni Coppers is erin geslaagd een verhaal te vertellen, waarin Berger wordt gevolgd tijdens de behandeling van een aantal moorden. De emoties van Alex Berger zijn hierin prachtig verwerkt en voor de lezer duidelijk voelbaar.

Wel moet ik zeggen dat de spanning in het verhaal minder voelbaar was dan ik vooraf had ingeschat. De plot was weliswaar onverwacht en geloofwaardig, maar nergens in het hele verhaal zie ik ook maar een flinter aanwijzing dat het verhaal deze wending zou kunnen nemen. Op zich prima, maar bij mij bekruipt het gevoel dat de plot aan het verhaal is geplakt om tot een afronding te kunnen komen.

Het gebruik van de kunst van Magritte is knap en heeft er zeker toe bijgedragen dat mijn interesse in deze kunstenaar is aangewakkerd. Wel plaats ik vraagtekens bij de keuze van de titel; is Magritte in dit verhaal zodanig aanwezig dat het verhaal naar hem moet worden vernoemd?

De schrijfstijl van Toni Coppers is prima. Het is prettig leesbaar zonder gebruik van moeilijke woorden. Dit heeft er mede voor gezorgd dat ik het verhaal met plezier heb gelezen, het heeft mij absoluut een aantal prettige leesuurtjes opgeleverd.

Al met al is dit boek gewoon goed, alleen een beetje dertien-in-een dozijn. Een boek om lekker ontspannen te lezen maar geen boek dat lang blijft hangen.