Droste werkt niet alleen voor cacao maar ook voor een tankschip!

Het tankschip is het voorlaatste boek van meesterschrijver Elsschot. Hij schreef deze novelle in het eerste jaar van de tweede wereldoorlog en was mogelijk van plan om het verhaal nog verder uit te werken. Uiteindelijk is dit niet gebeurd en de reden waarom blijft onhelder.

Het tankschip is net als vele boeken van Elsschot knap geschreven met een korte, krachtige en zakelijke stijl, met de nodige ironie zo bekend van Elsschot. Ook aan dit boek heeft hij flink geschaafd en gesleuteld om niet meer woorden te gebruiken dan nodig en wederom is het hem gelukt om een volwaardig verhaal neer te zetten dat de lezer doet smullen van de escapades. Hoewel al uitgebracht in 1941 is het een verhaal met een thema dat op dit moment nog net zo actueel is, belastingfraude.
De uit eerdere werken bekende Boorman, die het oplichten in zijn genen lijkt te hebben 'verkoopt' een tankschip aan de ook al in eerdere romans verschenen Peeters. Verkopen is niet het juiste woord omdat Peeters het gratis mag hebben als hij akkoord gaat met deze transactie, een gratis tankschip. Aan de hand van de tien geboden legt Boorman uit hoe de vork in de steel zit en hoe daarom dus ook alles klopt.

Het niet chronologisch vertelde verhaal zit knap in elkaar met een verteller die een verhaal vertelt over een ander personage waardoor hij het woord overneemt van een eerdere verteller, die alweer het woord overnam van de eerste verteller. Een prachtige raamvertelling met een speels droste-effect. Mogelijk dat hij de kunst afkeek van Multatuli aangezien hij ook in andere werken bewondering voor deze schrijver laat zien (zie ook Pensioen).

Het tankschip is een minder bekend werk van Elsschot maar voor liefhebbers van deze schrijver een novelle die je niet mag missen, een voltreffer, de ham op je brood.