Een bijzonder en indringend uitje met de trein

Joost van Driel (1976) was onderzoeker en docent aan verschillende universiteiten en publiceerde artikelen over literatuurgeschiedenis. Ook schreef hij boeken over literatuurgeschiedenis. Met In het museum schreef hij zijn debuutroman.

Het verhaal gaat over de zesjarige David, dol op dinosauriërs, die samen met zijn vader geregeld de trein neemt voor een uitstapje naar het museum. Zijn moeder weet dat ze samen weggaan maar weet niet waar ze heen gaan op deze geheimzinnige tripjes. Op een gegeven moment gaat zijn vader niet meer mee naar het museum en moet David de middagen samen met Sarah doorbrengen. Wat doet zijn vader in de tijd dat David door het museum loopt?
Het boek leest als een trein. Een trein die je ergens brengt maar ook een trein die knarst. Het verhaal wordt ingetogen vertelt met korte zinnen en krachtige dialogen afgewisseld met langere poëtische zinnen. Het is prachtig, verrassend en mooi geschreven. Ze worden relaties en emoties weergegeven door het kort beschrijven van bij die emoties passende situaties. Er zijn vaak weinig woorden nodig om de gemoedstoestand van David of zijn moeder te beschrijven.
De diepe gedachten van een klein jongetje komen naar voren, soms te diepe gedachten, David wordt gedwongen om vroeg wijs te worden. Zijn loyaliteit naar zijn ouders is met momenten schrijnend. De spanning tussen de ouders zet David er toe om zijn eigen weg te kiezen. Hij kiest een pad dat je als surrealistisch kunt zien maar ook als een zelfgekozen toestandsbeeld.

Het is een verhaal dat, als je niet uitkijkt als een sneltrein doordendert. Het is belangrijk dat een trein soms even stil staat en dat moet je als lezer, als reiziger ook doen: even stil staan en zaken tot je door laten dringen. Anders mis je de essentie van dit boek. Het is een indringend verhaal dat tot de verbeelding spreekt waarmee van Driel een prachtdebuut aflevert.