Tijdloze, prachtige klassieker

Anna Karenina van Leo Tolstoj, een van de grote klassiekers uit de Russische literatuur, werd onlangs opnieuw vertaald door Hans Boland. En het resultaat mag er zijn, geen muffe 19e eeuwse vertelling, maar een sprankelende, levende tekst.

In Anna Karenina staat een ding centraal en dat is de liefde. Liefde in velerlei vormen weliswaar. Liefde uit passie, maar ook liefde die de sociale conventies volgt, liefde die al dan niet beantwoord wordt, liefde die diep ongelukkig maakt. Daar waar de ene alles volgens het boekje doet, is dat bij de andere veel minder (of helemaal niet) het geval.

Drie liefdesverhalen verwerkt Tolstoj in zijn roman. Tegelijkertijd voert hij ons mee langs ontelbare locaties, zoals daar zijn woonhuizen, hotels, restaurants, de schouwburg, het bos, de kinderkamer, enz. Uiteindelijk krijgen we een alomvattend beeld van de samenleving. Tolstoj schildert het Rusland uit die tijd in al zijn complexiteit, met bijzonder veel nuances.

Anna Karenina, een roman die na 140 jaar nog steeds staat als een huis. Vijf sterren, zonder enige twijfel.