Coppers doet wat we van hem verwachten, aanrader!

‘De jongen in het graf’ is het veertiende deel in de reeks rond Liese Meerhout, maar is perfect los van de andere delen te lezen. Ik heb de boeken van Toni Coppers een jaar of vijf geleden ontdekt en ben vooral fan van Liese sinds ze commissaris in Antwerpen is, vanaf boek zes dus. Hoofdinspecteur Michel Masson was altijd al een van de belangrijkere personages naast Liese, maar in dit boek wordt de focus echt wel op hem gelegd. Prachtig om te zien hoe zijn demonen uit het verleden door Coppers tot leven gebracht worden, je voelt zo ontzettend met hem mee. Minder aandacht voor zijn privé besognes deze keer, alle schijnwerpers zijn gericht op een onopgeloste zaak, een zaak die al zestien jaar lang een obsessie voor hem is.

Hoewel sommige thema's, zoals ontvoering en pedofilie, al zo vaak in thrillers aan bod zijn gekomen, had ik nergens het gevoel dit alles al eens gelezen te hebben, het boek doet origineel aan. En of het spannend is? Ja! Niet omdat de politie de dader op de hielen zit of omdat je wil weten of een slachtoffer nog tijdig gered wordt. Nee, dat is van bij het begin duidelijk. Coppers doet ons in plaats daarvan verlangen naar verklaringen. Hoe is alles precies gebeurd? Spreekt de seriemoordenaar in de gevangenis de waarheid of houdt hij iedereen aan het lijntje? En wat is precies de rol van de overleden vrouw in de tweede, kleinere verhaallijn? Heeft zij überhaupt iets te maken met de zaak rond de verdwenen jongetjes?

‘De jongen in het graf’ is een boeiende thriller, die de vergelijking met het al bekroonde werk van Coppers makkelijk kan doorstaan. Het is een boek voor een breed publiek, de auteur heeft zoals altijd een Liese Meerhout afgeleverd die vlot leest en je geen hoofdbrekens kost, ideale lectuur voor een vrije dag.

Goede plot, verzorgd taalgebruik, een boek vol emoties en spannend op de koop toe! ‘De jongen in het graf’ is het lezen meer dan waard, er zit duidelijk nog geen sleet op het personage Liese Meerhout.