De belevenissen van een jongeman tijdens WO II.

'De jongen op de berg' is het tweede boek van John Boyne dat ik lees, na het alom geprezen en prachtige 'De jongen in de gestreepte pyama'. De nieuwste Boyne is een erg mooi boek, het zit goed in elkaar en is het absoluut waard om gelezen te worden. Schrijfstijl en taal zijn goed, er zijn nauwelijks spelfouten. Een paar kanttekeningen zijn er echter wel :

Wie de achterflap van het boek leest, weet van in het begin bij wie Pierrot in Duitsland in huis zal komen. Dat is heel erg jammer, anders hadden we halverwege het boek een knaller van een verrassing kunnen hebben.

In de eerste helft van het boek, wanneer Pierrot in Parijs woont en daarna op de Berghof aankomt, is hij zeven jaar. Zijn gedachten en de manier waarop hij in het leven staat passen niet bij een zevenjarige, eerder bij een (minstens) tienjarige.

De verandering in het karakter van Pierrot/Pieter komt nogal abrupt. Het feit dat hij zich zo snel en absoluut laat beïnvloeden, vond ik dan weer wel kunnen, hij is tenslotte nog maar zeven, acht jaar. Een oudere jongen zou daar waarschijnlijk iets steviger in zijn schoenen gestaan hebben.

Quote van Herta : "Maak jezelf alleen nooit wijs dat je het niet wist. Dat zou de ergste misdaad van allemaal zijn."

Vier sterren.

'De jongen op de berg' is door uitgeverij 'Boekerij' groots gelanceerd met een leesrace tussen zes FB-leesgroepen. Het enthousiasme was/is groot, benieuwd naar de afsluitende commentaren van de verschillende groepen en de uitgeverij.