Opnieuw een zeer geslaagde misdaadroman

‘Bling Bling 2 – De Zaventemmers’ maakt net als zijn voorganger deel uit van wat ondertussen de ‘Bling Bling-trilogie’ is gaan heten. Het etiket ‘misdaadroman’ is bijzonder geschikt voor deze boeken, die geschreven zijn door Vlaming Jan Van Der Cruysse, jarenlang woordvoerder bij Brussels Airport.

De schrijfstijl van Van Der Cruysse is zeer aangenaam en meeslepend, prima geschikt voor het soort boeken dat hij aflevert: rechttoe rechtaan, eenvoudige taal, niets wordt moeilijker gemaakt dan nodig. En dat is maar best, want het verhaal zelf en het grote aantal personages zorgen er sowieso voor dat je je aandacht bij het verhaal moet houden.

De personages komen goed uit de verf. En er zijn veel personages, getuige daarvan de lijst achterin het boek, bladzijdenlang. Gek genoeg heb je tijdens het lezen niet het gevoel dat het er te veel zijn. Van Der Cruysse verstaat de kunst om zijn vele karakters zodanig op te voeren dat je nooit de draad kwijtraakt en je nooit afvraagt wie nu weer x of y was, knap gedaan. Hoofdpersonage is Beerke Wagenmaker. Deze rechercheur met Turkse roots is bijzonder goed neergezet, ze komt voor de lezer echt tot leven. Ook voor de andere belangrijke personages geldt dat het echte individuen zijn.

Het boek is opgebouwd uit een soort proloog, gevolgd door twee grote delen. Elk van die delen bestaat uit verschillende hoofdstukken, die telkens één dag beschrijven. Binnen de hoofdstukken heb je ontelbare tussenkopjes die de lezer de exacte locatie meegeven. En dat is absoluut nodig, want er wordt nogal eens van locatie gewisseld. Van Der Cruysse neemt je als het ware aan de hand, zodat je nooit verloren loopt. Doordat er constant tussen verschillende locaties en personages geswitcht wordt, wordt de spanning opgebouwd, je moet altijd weer even wachten om te zien hoe het verder gaat.

Het boek kent twee duidelijke verhaallijnen: ten eerste de terugtocht van de drie Georgiërs uit ‘Bling Bling 1’ naar hun thuisland Georgië en ten tweede de planning, uitvoering en nasleep van een diamantroof op de luchthaven van Zaventem. De eerste verhaallijn, het eerste deel van het boek, krijgt iets te veel aandacht. Het had het boek goed gedaan, wanneer de klemtoon meer op de tweede verhaallijn, de diamantroof, gelegen had. Meer details over de planning van de overval en informatie over het wel en wee van de daders achteraf hadden het boek evenwichtiger gemaakt.

‘Bling Bling 2’ is voor het grootste deel bijzonder geloofwaardig en leent zich goed voor een verfilming. Twee verhaallijnen die elkaar mooi afwisselen, genoeg personages en locaties om een boeiende film te maken. Of het haalbaar is voor Belgische budgetten is iets anders...