Ingenieus opgezette roman.

Laurent Binet neemt ons mee naar het Parijs van 1980, waar de Franse filosoof Roland Barthes door een vrachtwagen wordt aangereden en uiteindelijk overlijdt. Hij zou in het bezit zijn geweest van een document waarin de zogenoemde zevende functie van taal uit de doeken wordt gedaan. Wie deze raadselachtige functie kent, zou een enorme overtuigingskracht krijgen en zijn omgeving zowat alles kunnen doen geloven en doen. Een handig instrument dus voor diegenen die van het succes van hun woorden afhankelijk zijn, bijvoorbeeld politici. Aangezien de aanrijding gebeurde na een etentje met de presidentskandidaat François Mitterand wordt het zekere voor het onzekere genomen en wordt politiecommissaris Bayard op de zaak gezet, het zou immers wel eens moord kunnen zijn.

De speurtocht van Bayard is de kapstok waaraan de rest van het verhaal opgehangen wordt. 'De zevende functie van taal' is immers verre van een thriller, het is een lijvig literair werk, dat met de nodige kennis van zaken geschreven werd. Tientallen bekende en minder bekende namen spelen hun eigen grote of kleine rol in het verhaal. Filosofen, auteurs, politici, iedereen die indertijd deel uitmaakte van de 'intellectuele wereld' passeert de revue. Aangenaam om lezen enerzijds omwille van de herkenbaarheid, toch voor mensen die in de jaren tachtig van de vorige eeuw al op deze aardbol rondliepen, en voor wie namen als Giscard d'Estaing, Jean-Paul Sartre, Umberto Ecco en Françoise Sagan dus bekend in de oren klinken. Overvloed aan informatie anderzijds, omdat er echt tientallen personages komen opdraven, vaak gewoon bij naam genoemd zonder dat ze iets aan het verhaal toevoegen. Zelfs de mensen die naast inspecteur Bayard het verhaal dragen en maken, zorgen wel eens voor verwarring, het is niet altijd evident om nog te weten wat hun functie en rol in het verhaal is.

Een groot deel van het verhaal speelt zich af in Italië, o.a. Bologna en Venetië, Bayard verzeilt zelfs in Amerika. Opvallend is dat grote stukken tekst in het Italiaans en Engels niet vertaald werden, vermoedelijk zeer ergerlijk voor wie geen kennis van deze talen heeft.

'De zevende functie van taal' is een fascinerend boek dat de lezer meeneemt naar de wereld van de linguïstiek, de semiotiek en vooral de retorica. Dat leidt tot allerlei korte en lange filosofische en andere beschouwingen, de ene keer al wat begrijpelijker voor de leek dan de andere. Het boek vraagt best wat inspanning van de lezer, maar is die inspanning tenslotte meer dan waard.