Lezersrecensie
Dodelijk saai
De avonden.
Een dodelijk saai boek, maar op de een of andere manier laat je het niet los.
Pas vanaf pagina 150 spreekt het mij aan en begin ik ook aan een recensie te denken. Vanaf dat moment krijg ik aardigheid in de schrijfstijl. De monologen vind ik irritant, maar de wijze waarop Frits denken is beschreven is wel boeiend.
In de beklemming van de steeds kleiner wordende wereld van zijn vader en moeder, ontwikkelt Frits zich steeds meer tot een in zichzelf gekeerd wezensvreemd typetje.
Reve beschrijft treffend het trage leven van net na WOII, waarin Frits voortdurend het huis ontvlucht om te ontsnappen aan het afgestompte leven van zijn vader en moeder.
Wat die tijd mooi weergeeft zijn uitspraken als: Hij had de deur aan laten staan. Ook een term als divan is van de vorige eeuw. Bij het kolen scheppen ontbreken, naast de genoemde briketten, eigenlijk nog de eierkolen en nootjes vier !
Als Frits buiten loopt ventileert Reve zijn gedachte als die gewaar wordt dat het lichter wordt: De hemel is helder en hoog geworden. Prachtig!
En humor is Reve ook niet vreemd: Als je maar één oog hebt en je knipoogt, is het nacht.
Het is prachtig geschreven, maar desondanks: dodelijk saai.
Een dodelijk saai boek, maar op de een of andere manier laat je het niet los.
Pas vanaf pagina 150 spreekt het mij aan en begin ik ook aan een recensie te denken. Vanaf dat moment krijg ik aardigheid in de schrijfstijl. De monologen vind ik irritant, maar de wijze waarop Frits denken is beschreven is wel boeiend.
In de beklemming van de steeds kleiner wordende wereld van zijn vader en moeder, ontwikkelt Frits zich steeds meer tot een in zichzelf gekeerd wezensvreemd typetje.
Reve beschrijft treffend het trage leven van net na WOII, waarin Frits voortdurend het huis ontvlucht om te ontsnappen aan het afgestompte leven van zijn vader en moeder.
Wat die tijd mooi weergeeft zijn uitspraken als: Hij had de deur aan laten staan. Ook een term als divan is van de vorige eeuw. Bij het kolen scheppen ontbreken, naast de genoemde briketten, eigenlijk nog de eierkolen en nootjes vier !
Als Frits buiten loopt ventileert Reve zijn gedachte als die gewaar wordt dat het lichter wordt: De hemel is helder en hoog geworden. Prachtig!
En humor is Reve ook niet vreemd: Als je maar één oog hebt en je knipoogt, is het nacht.
Het is prachtig geschreven, maar desondanks: dodelijk saai.
2
2
Reageer op deze recensie