What's in a name, ...

Er zijn zo van die families die zich onderscheiden in allerlei artistieke talenten. Hun talenten zitten a.h.w. ingebakken in de genen.
Ontegensprekelijk, de familie Mann hoort bij die families. Thomas Mann is zelfs Nobelprijswinnaar literatuur. Thomas' broer Heinrich is ook schrijver en moet voor zijn broer echt niet onderdoen. Klaus, de zoon van Thomas, treedt al vlug in de voetsporen van zijn vader en zijn oom: ook uit zíjn pen vloeien de woorden op papier: toneelstukken, gedichten, boeken, ... Klaus' zus, Erika maakt dan weer furore op de planken als actrice. Toneelspelen deden ze trouwens al als kind: voor ouders, familie en vrienden speelden ze dan stukjes geschreven door Klaus.
Alles speelt zich af in het politiek onstabiele Duitsland. De grootheidswaanzin van zowel Keizer Wilhelm II en Hitler zouden nog nazinderen na twee Wereldoorlogen.

Klaus Mann en zijn zus Erika kennen een welstellende en onbezorgde jeugd, ook al waren de oorlogsjaren ook voor hen niet gemakkelijk. Door de vaak lange afwezigheden van hun moeder wegens ziekte en de afwezige aanwezigheid van hun vader wegens schrijvers-bezigheden komen zij vaak onder de hoede te staan van dienstmeisjes en hun bemoeizieke oma. Maar wat er ook gebeurde: de fantasierijke en allesdurvende Erika draaide iedereen moeiteloos rond haar vinger.
Met het ouder worden wordt de relatie tussen Klaus en zijn vader troebel. Aangezien het boek geschreven is vanuit het standpunt van Klaus is het moeilijk te achterhalen of de relatieproblemen met zijn vader gegrond dan wel ongegrond zijn. Één zaak staat vast: Klaus heeft het moeilijk om ' een Mann ' te zijn en de idee daardoor, al dan niet terecht, in de schaduw van zijn beroemde vader te staan.

Op aanraden van zijn vriend, waarmee hij een homoseksuele relatie heeft, gaat Klaus in Heidelberg een brief schrijven aan zijn vader.

" Een Mann " is geschreven als een boek in het boek. De brief die Klaus schrijft krijgt het formaat van een boek, één grote flash-back over zijn jeugd en zijn ontwikkeling tot volwassene, afgewisseld met intermezzo's. Mede door deze intermezzo's kan de lezer zich moeiteloos inleven in de gevoelens van Klaus tijdens het schrijven.

Rindert Kromhout weet zijn lezers te verrassen met de structuur van dit boek. Het zeer vlot geschreven verhaal begint met het einde, om dan zo langs een lange flash-back terug op een moment te komen dat aansluit op het begin van het boek: de cirkel is rond!