Aangekondigd afscheid

Eva, het verhaal van een vrouw, een zelfstandige verstandige vrouw, een vrouw met karakter en carrière, ee strijdende en vechtende vrouw, een zieke vrouw, ...
Bregje schrijft hier een diepmenselijke verhaal, een verhaal over liefde en leed, een verhaal over vreugde en droefenis, een verhaal over leven en de onvermijdelijke dood, afscheid, ....
Een verhaal voortdurend balancerend op de vlijmscherpe snede tussen hoop en wanhoop, tussen komedie en tragedie, een verhaal over onvoorwaardelijke inzet en liefde van een dochter voor haar moeder, ....
Een verhaal van vele mooie dagen, afgewisseld met, exponentieel groeiend in aantal in de tijd, moeilijke dagen.
Een verhaal van menselijke aftakeling en steeds groter wordende afhankelijkheid, ondanks een niet aflatende wil en innerlijke strijd om zelfstandig te leven.
Bregje schrijft niet háár verhaal. Bregje schrijft het verhaal van een vrouw, de sterke zelfstandige vrouw, de zieke vrouw, de vrouw die haar moeder was!
Bregje schrijft het verhaal van haar moeder en van het leven, het leven dat ons op onverwachte momenten en op gruwelijke manieren in de steek kan laten.
Bregje schrijft het verhaal van haar moeder, moedig en sterk!
Een verhaal dat voor velen een steun kan zijn in moeilijke momenten, ....