Door de introductie van vele andere personen probeert de auteur een spannende ‘whodunit’ te creëren. Maar echt raadselachtig boeiend wordt het niet.

De markt wordt overspoeld met steeds meer en meer thrillers. Teveel om bij te houden, laat staan te lezen. Dus moeten we keuzes maken. Hoe meer we lezen, des te beter onze keuzes. Behalve door deze leeservaring wordt onze keuze beïnvloed door eigen smaak, intuïtie, gemoedstoestand en de mening van anderen (Crimezone!). Ik heb destijds de bewuste keuze gemaakt om Zonnestorm van Asa Larsson te laten liggen. Deels op gevoel, deels beredeneerd (alweer een Scandinavische auteur erbij, nee, nu even niet). Het vervolg Midzomernacht werd me onlangs in de schoot geworpen met daarbij de opdracht: lezen en een stukje schrijven. Het leven van een recensent is zwaar.

Mijn keuze was destijds de juiste. Moeizaam kruip ik door de regels heen. Asa Larsson formuleert zwaar, soms poëtisch en vergeet daardoor de spanning in het verhaal te houden. Daar komt nog bij dat er veel verwijzingen zijn naar Zonnestorm. (Heb ik dus niet gelezen; eigen schuld, ik weet het!)

In Midzomernacht zit advocaat Rebecka Martinsson als gevolg van de gebeurtenissen uit ‘t eerste boek in een dipje. Nou ja, een superdip. Haar werkgever probeert haar toch weer een beetje produktief te maken, waardoor ze (helaas pindakaas) wéér in een soortgelijke moordpartij terecht komt. En ook nog eens in dezelfde omgeving. Da’s vragen om problemen en derhalve is het dan ook niet verrassend dat we worden getrakteerd op de geestelijke teloorgang van het hoofdpersonage. Door de introductie van vele andere personen probeert de auteur een spannende ‘whodunit’ te creëren. Maar echt raadselachtig boeiend wordt het niet.

Ik heb het donkerbruine vermoeden dat Asa Larsson in dezelfde valkuil is gevallen als veel van haar collega’s, namelijk: er niet in slagen om een pakkend vervolg te kunnen schrijven op een interessant debuut.
Daarentegen is het toch goed om zo af en toe een kwalitatief wat minder boek te lezen. Hierdoor leer je de meesterwerken beter herkennen en waarderen. Ik dank hierbij mevrouw Larsson voor deze wijze les.