Welkom in Pachico's hel

Geboren in Cambridge, haar jeugdjaren brengt ze samen met haar ouders door in Colombia. Nadien verhuist ze naar Oregon, om later weer terug te keren naar Engeland. Na een aantal goed ontvangen korte verhalen maakt Julianne Pachico (1985) nu met De geluksvogels haar romandebuut. Het boek bevat een verzameling van elf korte en losstaande verhalen die met elkaar worden verbonden. De lezer wordt geconfronteerd met een van de meest langdurige burgeroorlogen: die van Colombia. De verhalen spelen zich af tussen 1993 en 2013, niet toevallig de piekperiode van het gruwelijke geweld ginds. Een zijsprong naar New York staat eveneens op het leesprogramma.

“Soms zaten er gieren op, soms niet. Maar als er lijken waren ging je gewoon naar het kleine beekje en daar was het beter. Daar aten de vissen de rijst direct uit je hand, en dreven de korrels door het water als confetti die op een bruiloft wordt gestrooid.”

Welkom in de Colombiaanse hel, waar je wordt gegijzeld, je les krijgt over Shakespeare. Tevens beland je in de jungle, of maak je kennis met bizarre rijken, dochters van expats, guerrillastrijders, drugsdealers, een lief klein junkiekonijn… Je kijkt door de ogen van heel wat kleurrijke personages; hoe het leven wordt geleefd en ervaren tijdens deze voor Colombia verwoestende episode. De bloederige burgeroorlog zal een immens hoge tol eisen: zo’n 200.000 dodelijke slachtoffers, sinds 1964.

Vol ijver tracht je de puzzelachtige vertellingen uit De geluksvogels in elkaar te knutselen; het is geen eenvoudige opdracht. Niet alle verhalen zijn van hetzelfde hoge niveau. Na het lezen blijven wellicht veel lezers verdwaasd achter met niet weinig onbeantwoorde vragen. Het is nu eenmaal zo.

Toch is dit een opmerkelijk romandebuut, waarin de auteur constant blijft hameren op de complexiteit van Colombia. Ze doet dit in een speelse en - op het juiste moment - pittige taal. Deze stoere roman is fictie, ja, maar dan wel geloofwaardig neergeschreven. De geluksvogels is precies een literair experiment - vooral stilistisch dan - waarbij de auteur haar ding doet, op eigenzinnige wijze. 'Junkiekonijn' is bijvoorbeeld een verhaal, dat plots wordt weergegeven in de tweede persoon enkelvoud. De auteur schrikt er zelfs niet voor terug om een dier als verteller op te voeren. Het boek bevat een mengelmoes van afzonderlijke verhalen met elkaar overlappende karakters. Eerst denk je: dit is echt fantastisch. Even later zeg je dan weer: toch wel ingewikkeld. Julianne Pachico vuurt emotionele passages en soms ook hallucinerende ladingen op je af. Aan de lezer de keuze, of hij dergelijk teergevoelig en delicaat kruit al dan niet laat exploderen in zijn hoofd. Hoe dan ook: jij bent de echte geluksvogel, niet de personages uit het boek. Welkom in Pachico’s hel!

De Nederlandse vertaling is van Astrid Huisman en Anniek Kool.