Arthur Japin: een gevleugelde poëet en taalvirtuoos.

Voor zijn historische roman De gevleugelde baseerde Arthur Japin zich op het leven van Alberto Santos-Dumont, een pionier uit de luchtvaart. Dat wou Alberto immers: als allereerste mens door de wolken klieven: vliegen!
De grote held uit De gevleugelde groeit op in Brazilië en vestigt zich nadien in Parijs om zijn droom waar te maken. Alberto Santos-Dumont bulkt van de fantasie en passie om zo vrij als een vogel hoog in de lucht te vliegen. Hij is voor zijn tijd bijzonder vooruitstrevend en opvallend excentriek. Alberto moet ook verder met zijn geaardheid als homo, niet evident om meer dan een eeuw geleden en de daarbij horende moraal hiervoor uit te komen. Zijn mechanicus en minnaar Albert Chapin waakt over Alberto. Echte en hechte vriendschap, voorzien van een stevige scheut onuitgesproken liefde zelfs.

Arthur Japin: twee in één en dezelfde persoon... poëet en taalvirtuoos. Na het lezen van deze roman blijft voor mij het verhaal zelf van ondergeschikt belang. Het gedeelte dat zich afspeelt in Frankrijk wist me evenwel erg te boeien. Japin geeft een fraai beeld weer van de belle époque, de periode tussen 1870 en 1914. Ook sterk hoe deze auteur Alberto Santos-Dumont typeert, maar er dan toch nog in slaagt, een ijle mysterieuze nevelsluier rond deze luchtvaartpionier aanhoudt.
Je kan bijna op elke pagina een pareltje van een zin terugvinden, dan heb ik het nog niet eens over de diepe betekenis van dergelijke zinnen. Deze roman is mooi geladen met “nadenkertjes”, zinnen om nog eens grondig over na te denken. Een mooie quote versterkt meestal een recensie, dit keer laat ik het maar al te graag over aan de lezers om die zelf te ontdekken en ervan te genieten. Soms kreeg ik het gevoel poëzie te lezen, geen proza.

Zelf ben ik van mening dat zijn eerdere roman Maar buiten is het feest nog een trapje hoger staat dan De gevleugelde... maar genieten was het zeker!