Zilverwit rookgordijn omhult dit boek

Journalist en schrijver Jacques Koch (1965) woont en werkt in Utrecht. Hij werd ooit opgeleid tot militair specialist gebitsidentificatie. Koch heeft een bijzondere fascinatie voor het vergankelijke. Dit blijkt duidelijk uit zijn boek Doodgaan, een vrolijk handboek uit 2010 over de verschillende aspecten van sterven.

Hoop  is een fantasierijk en pienter gecomponeerd verhaal, waarin de auteur op zoek gaat naar het antwoord op de vraag: mag men feiten manipuleren, of zelfs verzinnen om dichter bij de echte waarheid te komen? Voor zijn roman vond Koch een belangrijke bron van inspiratie in oude en recente mediaschandalen, veroorzaakt door journalisten die zelf nieuws ‘maken’.

“De klapwiekende pijn die hij had meegenomen uit New York en die hij tegen een hoge prijs had beteugeld, werd nu opgevolgd door niet-aflatende steken van beklemming en nervositeit – nog versterkt door het enthousiaste telefoontje van Sjuul Florijn. De eilander had genoten van de uitzending (‘Het leek wel een film!) en informeerde naar Sophies volgende project.”

Richard Jippes neemt als zoon van een belangrijke handelaar in dubieuze afslankmiddelen de zaak van zijn vader over. Het bedrijf bevindt zich echter in woelig vaarwater. Ook Richards relatie en zelfs zijn gezondheid baren hem de nodige zorgen. Hij neemt illegale drugs om zijn zware hoofdpijn te bestrijden, maar verliest hierdoor de realiteit uit het oog. Televisiejournaliste Sophie Mortier heeft in het verleden haar carrière zelf om zeep geholpen toen ze in opspraak raakte. Zij wil weerwraak, terwijl hij wil proeven van het echte succes. De dag waarop ze besluiten om samen te werken, transformeert hun werkelijkheid in een nevel van naïeve fantasie en boosaardige leugens. Sophie heeft een verborgen agenda en wil van Richards vertrouwen profiteren om zelf haar slag te slaan. Als hij het bedrog ontdekt, belandt Richard helemaal in de gevarenzone. Is het echter te laat?

De hoofdrolspelers, in het bijzonder Richard en Sophie, worden door Jacques Koch trefzeker getypeerd. Richard is een gesloten boek, een kluns die met zijn eigen gevoelens worstelt. Hij heeft een koffer vol ideeën, maar houdt niet van verantwoordelijkheden en realiseert dan ook niets. Sophie is een mooie verschijning die maar al te graag in het middelpunt van de belangstelling staat. De auteur laat een grote ruimte open zodat de lezer zelf het verhaal maar op een eigen manier moet inkleuren. Koch hanteert een bijzonder strakke, compacte en officiële schrijfstijl; de dialogen zijn precies afgewogen want hij gebruikt geen woord te veel. De vertelstijl van Koch komt als behoorlijk alwetend over, maar de schrijver laat het aan de lezer over om te gissen naar de details.

Hoop  vereist op die manier de opperste concentratie van de lezer. Het is een roman met verbazingwekkende passages of zelfs zinnen. Citaten uit kranten en tijdschriften komen aan de beurt, alsook herschreven fragmenten van publicaties en reportages die verwijzen naar schandalen uit de mediageschiedenis.

Een zilverwit rookgordijn omhult dit boek, waarin Jacques Koch een onwaar verhaal vertelt dat is ontstaan vanuit zijn onschuldige fantasie.