Einde van deze trilogie, of volgt nog een vierde deel?

Hij wil absoluut ooit leven van zijn pen; dit is toch zijn grote droom. Zijn thrillerdebuut met Sara zette meteen de toon van wat een trilogie zou worden. En wat voor een drieluik! Lef heeft de Vlaamse auteur Philip Le Bon wel. Sara kreeg een vervolg met Benissa; nu is het de beurt aan Naomi om de cover van het boek te sieren. Deze drie thrillers - onder de noemer De Mooie Moorden – spelen zich af in de farmaceutische wereld.

Naomi begint waar Benissa eindigt. Naomi is een Palestijnse vrouw die door het leven gevormd is tot wie ze nu is: een van de meest gevreesde terroristen van de Al-Aqsa Martelarenbrigade. Ze valt in de handen van Shin Bet, de Israëlische geheime dienst. Naomi is echter niet klein te krijgen, zelfs niet als ze door vreselijke martelpraktijken wordt geteisterd. Troy, een huurling, helpt haar te ontsnappen, maar… voor wat hoort wat! Ze krijgt een delicate opdracht en Troy zet haar in om een privékwestie uit te klaren. Ook de ravissante Benissa krijgt opnieuw een heel belangrijke rol. Ze gebruikt haar favoriete moordwapen: de Kali Sikaran, een Filipijnse gevechtstechniek die haar toelaat een “mooie moord” te plegen, zonder sporen achter te laten.

Benissa blijft stevig overeind als hoofdpersonage in De Mooie Moorden. Ze draagt quasi het hele verhaal, met glans. Ze is en blijft de “wonder woman” van Philip Le Bon. Dit derde deel is overduidelijk minder hard, alsook braver dan de vorige twee delen. Dit betekent evenwel niet dat hier de spanning, actie en erotiek niet aan bod gaan komen. Niets is minder waar, toch worden deze elementen beter gedoseerd weergegeven. De klemtoon ligt nu meer op de psychologische benadering van de gebeurtenissen en de karakters. De schrijver benadrukt maar al te duidelijk, hoe de farmaceutische industrie zich toespitst op geldgewin, ten nadele van het welzijn van de patiënt. Le Bon verdient een frivole pluim voor zijn research. Schitterend hoe hij steeds weer met kennis van zaken bepaalde onderwerpen behandelt, of het nu een ziekte betreft of wapenkennis. Als een echte insider weet hij je de juiste informatie door te spelen.

Af en toe wordt het wel even ingewikkeld of verwarrend… krijg je het vermoeden dat de auteur afdwaalt en van de hak op de tak springt. Dit gaat ten koste van de spanning en vereist opperste concentratie van de lezer.
Kun je Naomi lezen als losstaand deel? Het antwoord luidt heel eenvoudig: neen. Om het geheel te kunnen begrijpen en ontleden, de essentie te vatten, is het een must om de twee vorige delen te lezen. Om dan als kers op de taart de (voorlopige?) finale te lezen. De Mooie Moorden als drieluik vormt immers een fraai totaalpakket. Ook merk je op die manier dat Philip Le bon is geëvolueerd als schrijver, in positieve zin. Is deze trilogie na Naomi afgesloten? Deze lezer veronderstelt dat er alsnog een vierde en ultieme deel gaat volgen.