Een loepzuivere stand alone thriller

Na zeven thrillers met de Gentse onderzoeksrechter Maud Gelderman is het nu de hoogste tijd voor een losstaande misdaadroman. Dit keer ook niet met de Arteveldestad als decor; in Troebel water is het Temse. Niet toevallig de woonplaats van de Vlaamse crimequeen Belinda Aebi. Met De Zaat (de terreinen van de voormalige Boelwerf) als extra setting blijft ze op vertrouwd terrein, qua verhaal gooit ze zich voor de leeuwen. Lezers die reeds eerder kennis hebben gemaakt met het werk van Aebi, weten dat de schrijfster zich steeds erg grondig documenteert. Ook in Troebel water merk je meteen dat ze zeer goed weet wat en waarover ze schrijft. Zorgt deze spannende misdaadroman voor een ommezwaai in de schrijverscarrière van Belinda Aebi?

Zelfs een brave kraanman houdt er wel eens een ritueel op na. Ook Jos die zijn werkdagen beëindigt door gedurende vijf minuten met zijn verrekijker de Schelde, alsook de onmiddellijke omgeving van zijn werkplaats te bewonderen. En dan gebeurt het: op een dag ziet hij iets ongewoons drijven op het water… Een levenloos lichaam. Dit betekent de start van een bijzonder en vreemdsoortig onderzoek, dat nooit helemaal wil losbarsten. Gaat het hier om een droevig ongeluk? Of toch niet? De belevenissen van kraanman Jos (tevens de verteller), commissaris van de lokale recherche Rik, senator Eddy en bedrijfsmanager Fons. Vier kaartvrienden die zo opvallend veel van elkaar verschillen….

“Ik kan het niet helpen maar mijn blik wordt telkens weer naar de oever gezogen. De brandweer heeft geholpen om het lichaam uit het water te halen. Ik zie de beelden nog zo voor mij, hoe Margot met een draagberrie uit het water werd getild. Een luguber moment. Misschien had ik haar beter niet als eerste gevonden want de aanblik van haar dode lichaam is voor altijd op mijn netvlies gebrand. Haar gezwollen gezicht, het slijk, de smurrie. Haar rechterhand die ontbrak! Ik moet een huivering onderdrukken.”

Beeldende taal, zonder franjes: dit is overduidelijk het handschrift van Belinda Aebi. Met haar overheerlijke schrijf- en vertelstijl weet ze haar lezer helemaal in te palmen: lezen moet en zal je dan ook blijven doen! Troebel water blinkt uit door vakkundig georkestreerde plotwendingen; tevens zit de spanning er vanaf de start goed in. Een sterk menselijk en geloofwaardig verhaal, waarin de personages echte mensen zijn. Rechttoe rechtaan gaat de auteur zelfverzekerd af op haar doel: ze wil je blijven begeesteren tot en met de laatste pagina. Opvallend ook hoe Aebi erin slaagt in de huid van haar hoofdpersonages te kruipen; geen enkel probleem dat het hier dan vooral mannen zijn. Zelfs met hun persoonlijke spanningen en emoties weet ze raad. In een aantal cursief gedrukte passages volg je de hersenspinsels van… ja, van wie? Vergeet zeker niet de noot van de auteur en het nawoord te lezen.

Ervaren thrillerlezers die vreesden dat deze schrijfster uiteindelijk zou verzanden binnen haar comfortzone -door verder te gaan met de haar vertrouwde serie rond Maud Gelderman – worden nu aangenaam verrast. Belinda Aebi nam met het schrijven van Troebel water een risico: ze is echter geslaagd met grootste onderscheiding. Het eindresultaat is een loepzuivere stand alone thriller; tevens een ode aan Temse en de legendarische scheepswerf. Graag nog veel meer van dergelijk sterk werk! Vier en een halve ster!