Risicovolle maar wel attractieve thriller

Onafscheidelijk zijn ze, als de plicht roept, het duo rechercheurs Sanne Philips en Luca Borra. Een korte proloog, gevolgd door zestig korte hoofdstukken, keurig afgesloten nadien met een epiloog. Bijna driehonderd pagina’s leesplezier, daar doe je het toch voor, boeken schrijven? Hier is ‘Verknipte tegenstander’, de vijfde thriller uit de VT-reeks met de twee populaire speurneuzen uit Hoorn als centrale personages. De vurige schrijfster Melissa Skaye (1972) uit Hoorn, hoe kan het ook anders, speelt dit keer niet echt een thuiswedstrijd. Met dramatische gebeurtenissen in Friesland, Drenthe en Amersfoort moeten de speurders Sanne en Luca ook elders aan de slag gaan. Ja, deze locaties liggen helemaal buiten hun bevoegdheid, maar toch…

De lezer maakt kennis met Tys, getormenteerd na een verwoestende jeugd. In een Fries bos botst men op lichaamsdelen die daar al sinds lange tijd liggen. In Amersfoort verdwijnen de vrouw en dochter van een vriend van Gianni, Luca’s broer. De Hoornse rechercheur voelt zich verplicht te helpen. Sanne blijft ook niet gespaard van enig onheil. Samen met Luca en paragnost Will de Jager bindt ze de strijd aan tegen actuele toestanden, veroorzaakt door haar eigen onrustige verleden. Ze is evenwel intussen herenigd met haar moeder. Meer hierover lees je in ‘Verminkte toekomst’, het vorige deel uit de serie.

“Sanne slikte, sloot haar ogen en haalde diep adem. Daarna knikte ze. Ze zou al haar moed moeten verzamelen. Het was afschuwelijk wat ze moest doen. Ze haatte zichzelf erom en zou ervoor boeten. Ooit, dat wist ze.”

Het eerste woord uit de titel betekent niets minder dan gek, geschift, krankzinnig, gestoord. Als je opponent verknipt is, dan weet je dat je constant op eieren loopt. Zet je schrap want dit verhaal bevat heel wat waargebeurde feiten, overgoten met een flink gepeperde fictie-saus. Wie het werk kent van Melissa Skaye, weet uit ervaring dat deze gepassioneerde auteur graag de grenzen opzoekt van het geloofwaardige. In ‘Verknipte tegenstander’ kiest ze bewust voor het risico en betreedt de rode gevarenzone, zo af en toe. Is dit catastrofaal in dit geval? Neen, ze vermijdt nog net een afstraffing.

In haar gekende nuchtere taal en ongekunstelde stijl presteert ze het weer om een attractieve thriller neer te pennen. De schijnbaar los van elkaar staande verhaallijnen monden uit in een knap geconstrueerde plot en finale.
Vindt Skaye dat het nu tijd is om ‘over en uit’ te zeggen tegen deze serie? Helemaal niet, VT6 komt er zeker aan.