Dochter, kom maar snel terug naar huis!

Opgegroeid in Australië maar uitgeweken naar Glasgow. Ze schrijft scenario’s voor tv, toneel en film en ja, ook thrillers. Helen FitzGerald, met een hoofdletter F en een G. Verloren dochter, mijn eerste kennismaking met haar werk. Dit boek wordt aangekondigd als een literaire thriller, de lat ligt dan meteen erg hoog. Worden de hoge verwachtingen ook waargemaakt?

De gevaren van het internet, sociale media, drank en drugs, adoptie: deze thema’s klinken in ieder geval actueel en veelbelovend. Hoe een moeder, die een succesvolle rechter is, vol woede zint op wraak en op zoek gaat naar haar verloren dochter. Zal ze daar dan ook in slagen, zeker als je weet dat die dochter echt niet wil dat ze gevonden wordt?

Een bruisende en prikkelende start, maar dan begint de spanningsmotor al snel te sputteren… Gelukkig is er nog de vlotte pen van de auteur en de uitgebreide karaktertekening van de hoofdpersonages om toch van enig leesplezier te kunnen genieten. Uiteraard is de echte spanning meer onderhuids terug te vinden en stel je vrij direct de vraag: wat als dit met mijn dochter zou gebeuren? Ik durf er niet aan te denken. Het is niet allemaal bijzonder geloofwaardig, toch doet de schrijfster haar uiterste best om het geloofwaardig te doen lijken.

Is Verloren dochter een literaire thriller? De meningen van de vele lezers zullen erg verdeeld zijn. Zelf zou ik het boek eerder benoemen als een roman waarin spanning een element is dat echter van ondergeschikt belang is. Verloren dochter, kom maar snel terug naar huis!