Een wel heel andere blik op Klaus Mann

Ik was een van de deelnemers van de Hebban leesclub, die het boek 'Een Mann' van Rindert Kromhout heeft gelezen en besproken. Achteraf gezien was ik geen geschikte persoon om dit boek te beoordelen. Ik wist niet dat dit een YA boek betrof, want dan was ik er niet aan begonnen. Het boek is in simpele taal geschreven en kabbelt zonder veel verrassingen voort over het leven van Klaus Mann, een gecompliceerde 19-jarige jongen. Rindert Kromhout staat erop zijn eigen interpretatie over de jeugd van Klaus ten beste te geven en vindt het niet interessant om dicht bij de historische Klaus te blijven. We worden in dit boek gepresenteerd met een dandy die amper iets zinnigs te zeggen heeft. Ik neem dat Kromhout kwalijk. In het werkelijke leven had Klaus op 19-jarige leeftijd al een aantal boeken en essays geschreven en een toneelstuk, dat met succes werd opgevoerd. Hieruit zou toch moeten blijken dat er geen sprake was van een alleen maar de priet-pratende jongeman, zoals die door Kromhout in dit boek wordt gepresenteerd. Kromhout wil verder impliceren dat er ernstige communicatieproblemen bestonden tussen vader Thomas Mann en zoon Klaus. Hun verhouding lijkt mij eerder de normale, formele verhouding tussen vader en zoon, zoals die in de 20er en 30er jaren gebruikelijk was. Er worden allerlei dingen gesuggereerd die niet bewezen kunnen worden en waarvan geen melding wordt gemaakt in de vele publicaties over de familie Mann. Wat mij betreft mag Kromhout zijn dichterlijke vrijheden botvieren als hij daar zo op staat, maar ik had er de voorkeur aan gegeven die niet te hoeven lezen. Het moge duidelijk zijn dat ik me eraan ergerde, want ik heb teveel respect voor de literaire prestaties van Klaus en de familie Mann.

Het was evenwel positief dat het boek geanimeerde discussies heeft opgeleverd en dat veel deelnemers oprecht geinteresseerd zijn geraakt om een boek van een van de Mann'en te gaan lezen. Ik wens hen veel leesgenot toe.