Een liefdevol boek

Wat een ontzettend lieflijk boekje! Ik kan er geen betere omschrijving voor bedenken. Je wordt er droevig van en tegelijk ook blij. Een boek over een bijzondere vader en moeder en hun zoon, afwisselend verteld vanuit het perspectief van de zoon en de vader. De vader verzint de prachtigste leugens uit liefde voor zijn vrouw, die op een verrukkelijke manier lak heeft aan alle conventies. Moeder is namelijk op een hele prettige manier behoorlijk gestoord. Elke dag is het feest, men danst de hele nacht door met zijn tweeën, met hun zoon, en meestal met de hele straat, het huis is altijd vol met gasten en het is een leuke bijzonderheid dat dit altijd gebeurt onder het toeziend oog van de struisvogel die zij eens van een reis naar Afrika hebben meegebracht. Omdat het elke dag feest is, verkoopt vader zijn zakelijk imperium, want hij heeft geen tijd meer om te werken en de jongen gaat daarom ook niet meer naar school. Dit leven geeft alleen maar plezier voor iedereen. Het is een sprookje! Zo mooi hoe de vader, die ook behoorlijk excentrieke trekjes vertoont, de moeder elke dag weer een nieuwe naam geeft. Hoe zou dat voelen, elke dag een nieuwe naam! Ik zou er geen bezwaar tegen hebben! Goede morgen Hortense, goede morgen Marie-Claire! Het is ontroerend te lezen hoe de vader en moeder elke dag diverse malen dansen op Waiting for Bojangles van Nina Simone. Deze plaat mag alleen maar op een bepaalde pick-up met de diamanten naald gedraaid worden. Andere platen zijn niet toegestaan op deze pick-up. Dat is elke keer weer een plechtig en prachtig ritueel.
Het is heel knap hoe Olivier Bourdeaut die prettige, luchtige toon kan aanhouden tot het einde. Je houdt je hart namelijk vast voor deze lieve mensen. Je wilt dat hun fantasievolle leven eeuwig gaat voortduren, maar je weet dat de realiteit niet met zich laat spotten en hen uiteindelijk bij de kladden zal grijpen.

Een lieflijk en ook optimistisch stemmend boekje. Ik kan het aanbevelen.