‘Levend aas’: scherpzinnig en zorgvuldig!

Undercoveragente Patricia Rodiers probeert tijdens een blind date een seriemoordenaar te ontmaskeren. Maar haar beeld van de dader strookt niet met de blauwogige piloot die aan haar tafeltje verschijnt. Dat haar gezichtsverlies tegenover het korps het minste van haar zorgen is, realiseert ze zich dan nog nauwelijks, totdat ze een niet mis te verstane e-mail krijgt, die luidt: als je had gedacht dat ik een aantrekkelijke vrouw zoals jij zomaar zou laten gaan, dan heb je het goed mis...”

Mijn visie
Katrien Van Effelterre moet vooral blijven schrijven! Wat een fijne thriller is ‘Levend aas’ en wat een scherpzinnige, zorgvuldige en vlotte schrijfstijl heeft deze auteur. Het thema is bovendien goed gekozen; helemaal van deze tijd: de risico’s van internetdating.

“Wanneer de grond onzichtbaar wordt omdat ze boven de wolken vliegen, kijkt Marnix haar met ijzingwekkende ernst aan en zegt: Heb je er al eens bij stilgestaan dat hij misschien al veel vaker kan hebben toegeslagen dan je vermoedt? Ze wordt bleek. Natuurlijk heeft ze hier zelf ook aan gedacht. Ze verwachtte alleen niet dat hij het zo expliciet zou uitspreken.”

De gebeurtenissen worden beurtelings beschouwd door het onderzoeksteam en verschillende personages. Dat klinkt ingewikkeld, maar is in feite heel boeiend.

“Op zulke momenten voelde hij zich zo’n mislukking dat hij het liefst door de grond wilde zakken van schaamte. Kon dat maar. Het groene linoleum van de turnzaal dat onder oorverdovend lawaai openscheurde en hem opslokte in een wereld waarin hij niet de traagste was. Door de pesterijen zonderde hij zich af en gebruikte hij ieder vrij moment om te studeren.”

Kort na elkaar zijn drie vrouwen vermoord die stuk voor stuk een afspraak hadden via een datingsite in Diepenbeek. Patricia Rodiers is undercoveragente en wordt op enig moment ingezet om de vermoedelijke moordenaar in de kraag te vatten. Haar beeld strookt echter in het geheel niet met de man waarmee ze wordt geconfronteerd en Rodiers trekt haar eigen plan. Uiteraard wordt haar dat door het politiekorps niet bepaald in dank afgenomen. Van Effelterre zet dit personage uitstekend en op zeer geloofwaardige wijze neer.

“Het volgende moment schreeuwt ze het uit van de pijn. Bij het neerkomen heeft ze met haar enkel iets geraakt. Nu voelt ze een vlijmscherpe pijn in haar onderbeen. Ze ligt op een metalen kist, met haar voet tussen twee dozen gewrongen. Ze probeert haar been te bewegen, maar dat lukt niet. Wanneer ze iets warms op haar bovenbeen voelt, draait ze haar arm en ziet een grote, diepe snee in haar pols, waaruit helderrood bloed gutst. Dit is het einde, flitst het door haar hoofd.”

De wijze waarop Van Effelterre de spanning opbouwt en toewerkt naar een verrassend(!) plot is kundig.

Over de auteur
Katrien Van Effelterre (1979, Diest) promoveert, na haar studie Germaanse Taal- en Letterkunde in 2006 met een doctoraatsonderzoek naar terugkerende doden in de volkse vertelcultuur. Omdat de afstotelijkheid van gevaar onweerstaanbaar blijkt, verruilt ze de academische publicaties voor fictie. Eerder schreeft Van Effelterre ‘Vossenspoor’.

Uitvoering
Uitgever: The House of Books
Paperback, 336 pagina's
ISBN10 9044348566
ISBN13 9789044348569

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), communicatiemanager, tekstschrijver, boekrecensent en blogger.
http://hanneketinorcenti.nl/