Lezersrecensie
Wouda presenteert historie aantrekkelijk aan jeugd
'Sabel' is het verhaal van Max, een jongen die tijdens de Duitse bezetting van Nederland samen met zijn familie wordt gedeporteerd naar Kamp Vught. Zijn grote steun en toeverlaat is Sabel, een rode kater. Door de ogen van Max zien wij de wereld om hem heen steeds kleiner worden. Hij klampt zich vast aan kleine, alledaagse zaken en datgene wat hem vertrouwd is.
‘Sabel’ is een aangrijpend boek over de deportatie van Joodse kinderen in de jaren 1942-1943, die uiteindelijk resulteerde in de verschrikkelijke kindertransporten van juni 1943. Ondanks het loodzware thema ziet Wouda kans om van ‘Sabel’ geen tranendal te maken en als je dat kunt als auteur dan heb je heel wat in je mars.
Door de aantrekkelijke wijze waarop Wouda (via Max en Sabel) dit enorm belangrijke stuk geschiedenis dichter bij de jeugd brengt, verdient zij sowieso al respect. Dit is de manier om onze kinderen/jongeren, op speelse wijze, kennis te laten maken met de Tweede Wereldoorlog!
“Ik weet het. Ik moet luisteren. Luisteren naar wéér iets wat niet mag. Net als zwemmen in het Zuiderbad, in het Vondelpark komen, naar het strand gaan. Dat laatste was wel het ergste toen het pas zo snikheet was.”
Wouda weet de jonge Max geweldig neer te zetten. Max heeft een ongebreidelde fantasie en samen met zijn geliefde kat Sabel kruipt hij dan ook vrij snel onder je huid. Juist de tegenstelling tussen de –ondanks alles- vrolijke Max en de gruwelijke oorlogstijd maken dit boek uniek.
“Ze schreeuwen ons naar een gebouw waar we op banken moeten gaan zitten. Daar controleren ze schreeuwend onze spullen en nemen alles af wat wij niet mogen houden. Papa’s horloge, mama’s ring en mijn boek van Winnetou. Mijn priktrui mag ik houden, die prikt zelfs voor de SS te erg.”
Alle veranderingen die met de oorlog te maken hebben, verwarren Max. Zo snapt hij niet waarom hij die rare gele ster moet dragen en waarom hij naar een andere school moet. Maar telkens is daar Sabel…
“Vanuit de voorkamer komt Sabel op ons af. Hij springt op tafel, landt op de gele stof en vliegt met een ster in zijn bek aan de andere kant de tafel af, de kamer door, de gang op. De scharnieren van het kattenluikje knarsen.”
De schrijfstijl van Wouda is uiterst fijn en haar sfeerbeelden zijn haast filmisch. Een boek dat inzicht geeft over de oorlog en het leven in een kamp en wordt gelardeerd door diepe vriendschappen, kracht en hoop. Aanrader!
Over de auteur
Wouda (1974) woont in Eindhoven en werkt als intern begeleider in het basisonderwijs. Ze schreef drie historische jeugdboeken, waarvan het tweede een Vlag en Wimpel van de Griffeljury kreeg. Het derde, ‘Zwart water’, werd genomineerd voor de Thea Beckmanprijs. ‘Roeien naar de Volewijck’ was haar eerste roman voor volwassenen.
Uitvoering
Hoogland & van Klaveren, Uitgeverij
ISBN10 9089672451
ISBN13 9789089672452
Hardcover, 112 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/
‘Sabel’ is een aangrijpend boek over de deportatie van Joodse kinderen in de jaren 1942-1943, die uiteindelijk resulteerde in de verschrikkelijke kindertransporten van juni 1943. Ondanks het loodzware thema ziet Wouda kans om van ‘Sabel’ geen tranendal te maken en als je dat kunt als auteur dan heb je heel wat in je mars.
Door de aantrekkelijke wijze waarop Wouda (via Max en Sabel) dit enorm belangrijke stuk geschiedenis dichter bij de jeugd brengt, verdient zij sowieso al respect. Dit is de manier om onze kinderen/jongeren, op speelse wijze, kennis te laten maken met de Tweede Wereldoorlog!
“Ik weet het. Ik moet luisteren. Luisteren naar wéér iets wat niet mag. Net als zwemmen in het Zuiderbad, in het Vondelpark komen, naar het strand gaan. Dat laatste was wel het ergste toen het pas zo snikheet was.”
Wouda weet de jonge Max geweldig neer te zetten. Max heeft een ongebreidelde fantasie en samen met zijn geliefde kat Sabel kruipt hij dan ook vrij snel onder je huid. Juist de tegenstelling tussen de –ondanks alles- vrolijke Max en de gruwelijke oorlogstijd maken dit boek uniek.
“Ze schreeuwen ons naar een gebouw waar we op banken moeten gaan zitten. Daar controleren ze schreeuwend onze spullen en nemen alles af wat wij niet mogen houden. Papa’s horloge, mama’s ring en mijn boek van Winnetou. Mijn priktrui mag ik houden, die prikt zelfs voor de SS te erg.”
Alle veranderingen die met de oorlog te maken hebben, verwarren Max. Zo snapt hij niet waarom hij die rare gele ster moet dragen en waarom hij naar een andere school moet. Maar telkens is daar Sabel…
“Vanuit de voorkamer komt Sabel op ons af. Hij springt op tafel, landt op de gele stof en vliegt met een ster in zijn bek aan de andere kant de tafel af, de kamer door, de gang op. De scharnieren van het kattenluikje knarsen.”
De schrijfstijl van Wouda is uiterst fijn en haar sfeerbeelden zijn haast filmisch. Een boek dat inzicht geeft over de oorlog en het leven in een kamp en wordt gelardeerd door diepe vriendschappen, kracht en hoop. Aanrader!
Over de auteur
Wouda (1974) woont in Eindhoven en werkt als intern begeleider in het basisonderwijs. Ze schreef drie historische jeugdboeken, waarvan het tweede een Vlag en Wimpel van de Griffeljury kreeg. Het derde, ‘Zwart water’, werd genomineerd voor de Thea Beckmanprijs. ‘Roeien naar de Volewijck’ was haar eerste roman voor volwassenen.
Uitvoering
Hoogland & van Klaveren, Uitgeverij
ISBN10 9089672451
ISBN13 9789089672452
Hardcover, 112 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Hanneke van de Water
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
