Trieste verhalen maken goede boeken!

‘De Vliegeraar’ brengt je naar een wereld die je niet kent. Twee jongens groeien op in een cultuur de voor ons onbekend is en met gewoontes die ons vreemd zijn. Dat op zich maakt het verhaal al intrigerend en boeiend om te lezen
Hosseini laat je zien hoe Afghanistan voor de oorlog is geweest. Daarover zijn er nog niet zoveel boeken geschreven. Dit maakt het boek zo bijzonder.
Je komt steeds meer over de Afghaanse cultuur te weten. Zowel in hun eigen land als in Amerika, waar velen een nieuw bestaan proberen op te bouwen.
De Islam, iets waarin ik mateloos geïnteresseerd ben, is op allerlei manieren aanwezig in het boek.

Het verhaal speelt zich af in de hoofdstad van Afghanistan, Kabul.
De stad wordt mooi beschreven. Prachtige blauwe lucht, groene straten en overal fruitbomen. Het drukke straatleven en de winterse vliegwedstrijden, dingen die we als westerling nooit gezien hebben, staan ons ons plotseling heel helder voor de geest.
Het tweede deel van het boek speelt zich af in Amerika. Hij geeft een reëel beeld van wat het betekent wanneer vluchtelingen in een nieuw land opnieuw moeten beginnen. De miserie en cultuurbotsingen worden plots veel begrijpelijker.

In het laatste deel van het boek gaat het wel over de oorlog. Dit verhaal zorgt ervoor dat je wordt meegesleept in de ellende die de mensen nu nog elke dag moeten meemaken. Hosseini beschrijft op een realistische manier wat voor verschrikkelijke dingen Amir ziet in Kabul.
Het is een verhaal waarbij je tot op het laatste moment blijft hopen op een goed einde…