Met Bloedlijn durft Corine Hartman het aan een nieuwe weg in te slaan en dat vind ik knap. Ik las ergens in een recensie in de krant dat Bloedlijn het vrouwenthrillergenre verre ontstijgt en van Amerikaanse allure is en daar ben ik het helemaal mee eens. Dexter of geen Dexter, daar twijfel ik wel aan, rechercheur Jessy is totaal geen Dexter, het enige wat ze gemeen hebben is hun jacht op criminelen die de justitiedans ontspringen. Maar, eindelijk eens een vrouw die haar mannetje staat. Heerlijk, ik heb genoten en kijk uit naar deel twee. Terecht genomineerd voor de gouden strop 2013!