Rauw verdriet en relativerende humor

Izar is het verhaal van Carlo Groot, voor 99% autobiografisch, over het IVF-traject dat hij en zijn vriendin Lisette hebben doorlopen om zwanger te worden. Oorspronkelijk wilde hij geen kinderen, maar uiteindelijk ging hij overstag door de "kinderwensch" van zijn vriendin. Het proces wordt zeer levensecht beschreven vanuit het perspectief van een man. Het gaat over hoop, afwachten, tegenslagen en diep verdriet als de zwangerschap niet verloopt zoals gehoopt was. De pure emoties worden zo trefzeker verwoord, maar nergens is het boek sentimenteel of een "emotionele braakbal" zoals de schrijver het zelf verwoordt. De humor in het verhaal is relativerend en zo subtiel dat je het niet kunt nalaten met een glimlach door te lezen als je tevens tot tranen toe geroerd bent.
Een subliem meesterwerkje!