Ik heb Imprimatur met heel veel plezier gelezen. Vond het top met een juiste balans tussen historie en spanning. Bij Secretum is de balans echter zoek. Ik ben eerst tot pagina 200 gekomen, heb het toen terzijde gelegd omdat het te langdradig werd en de rode draad niet meer te vinden was. In een rustige vakantieperiode ben ik opnieuw begonnen. De eerste 200 pagina's bevielen me nu beter, maar wederom stuit je weer op een overvloed van achtergrondinformatie, opsommingen en is de rode draad slechts af en toe te vinden. Uiteindelijk heb ik het wederom terzijde gelegd. Het is een historische roman die bol staat van te lange uitweidingen en opsommingen. Jammer. Als het boek 200 pagina's korter zou zijn, zou het helemaal top zijn.