Allan is back!

Jaja, hij is er weer! Klom Allan eerst uit het raam van zijn verzorgingshuis om vervolgens allerlei avonturen te beleven met de actualiteit van de 20e eeuw op de achtergrond, hij leek aan het eind van het boek met zijn vriend Julian op Bali van een welverdiende oude dag te gaan genieten.
Maar ja: de ontwikkelingen in de wereldpolitiek schreeuwden er blijkbaar om om weer op zijn "Jonasson's" op de hak te worden genomen en dat gebeurt dan ook met Trump, Kim en in mindere mate ook Merkel en Poetin.
Allan onderschept na een balloncrash een uraniumtransport richting Noord Korea en het spel is op de wagen: de ene kolderieke gebeurtenis volgt op de andere, zowel mondiaal als lokaal, want Jonasson laat Allan cs ook via een burgerlijke begrafeniskisten-onderneming terecht komen in Afrika om wederom, een nu groter, transport van uranium te onderscheppen.
Kortom: je valt als lezer van de ene gebeurtenis in de andere en op den duur wordt dat wel wat veel van het goede: een derde deel moet de schrijver maar ongeschreven laten!