Dit vind ik, met Honden van Riga, een van de mindere boeken van Mankell. De plot loopt een beetje uit de hand, waardoor je het gevoel krijgt dat het toeval een te grote rol speelt. Dat de moordenaar zijn dochter opzoekt is bepaald geen verrassing. Toch? Misschien moeten we hem maar vragen dat soort dingen niet meer te doen. Verder is Mankell natuurlijk een echte topper.