In het verhaal gezogen worden.

De gekozen opbouw van De Luchtvegers zorgt voor tweespalt. Of je haakt voortijdig af, of je wilt weten waar alles samenkomt. Dat laatste duurt enige tijd maar nodigt de lezer wel uit tot zelf daarover nadenken of snel doorlezen. De schrijfster maakt veel visueel zodat inleven eenvoudig is. Er wordt een ruime tijdsperiode beschreven met bijbehorende aanknopingspunten om alles te kunnen plaatsen. Een verrassende wending aan het einde maakt het geheel mooi af.