Een net iets te lange ommegang door de Middeleeuwen

De ommegang van Jan van Aken (1961) is één van de boeken die dit jaar is genomineerd voor de Libris Literatuurprijs. Al eerder won Jan van Aken de F.Bordewijk-prijs (prijs voor de schrijver van het beste Nederlandstalige proza boek) voor deze historische roman.

Rond 1373 wordt bij de abdij Bellalanda een baby te vondeling gelegd. De poortwachter neemt dit jongentje onder zijn hoede en geeft hem de naam Isidorus van Rillington. Zo begint het leven van Isidorus tussen de monniken en tussen de boeken. Alle kennis die hij in het klooster vergaart slaat hij op in zijn geheugen, die hij de ommegang noemt. Hij wil echter meer want na het lezen van “De architectura” van Vitruvius is het bouwen van een kathedraal zijn grote ideaal. Dit brengt hem van Oxford, naar Parijs en van Bologna via Samarkand helemaal naar China. Echter op de weg naar Konstanz ontmoet hij een oude bekende die zijn leven uiteindelijk zal gaan veranderen.

Door de boeiende en vooral beeldende schrijfstijl van van Aken word je vanaf de eerste pagina het verhaal ingetrokken. Het klooster, het middeleeuwse Oxford maar later ook Parijs en Bologna verschijnen als schilderijen voor de lezer. Dat je af en toe een sterke maag moet hebben spreekt voor zich want mensen belanden nog wel eens op de brandstapel.
Wanneer de hoofdpersoon naar het Verre Oosten vertrekt zakt het verhaal in. Het wordt wat langdradig en de vaart, die er zeker in het begin goed in zit, is weg. Pas op het moment dat Isidoor op weg gaat naar Konstanz wordt het verhaal weer als vanouds.

Met name het personage van Isidoor is door van Aken mooi uitgewerkt en maakt een duidelijke ontwikkeling door. Van een eerst sympathieke jongeling, die door zijn moeilijke start in het leven de nodige empathie verdient, wordt hij uiteindelijk, een meer egocentrisch personage die de nodige weerstand op roept.

De ommegang is een interessant boek om te lezen, het geeft een mooie inkijk in de Middeleeuwen en is door Jan van Aken ook zeer beeldend beschreven. Echter het boek had op bepaalde stukken zeker korter kunnen zijn.