Lezersrecensie
Indrukwekkend verhaal dat nog lang blijft hangen.
Rode stoeltjes, 11.541 rode stoeltjes stonden op 6 april 2012 in de hoofdstraat van Sarajevo. Een lege stoel voor elke gedode inwoner van de stad tijdens de belegering van Sarajevo. Met een kort stukje hierover begint het indrukwekkende boek van Edna O'Brien en het is ook meteen de laatste keer dat er een rood stoeltje in het verhaal voorkomt, letterlijk dan , figuurlijk komen er vele rode stoeltjes langs.
In het eerste deel maken we kennis met Vlad, een gezochte oorlogscrimineel uit de Balkan. Hij komt wonen in het Ierse plaatsje Cloonoila waar niemand zijn verleden kent, en erg van deze gebedsgenezer gecharmeerd is. Een van de inwoners, Fidelma Mc Bride, is zo in Vlad geïnteresseerd dat ze heel graag een kind van hem wil.
Vlad wordt echter ontmaskerd en opgepakt om te worden berecht als oorlogsmisdadiger in Den Haag. Ook de toekomst voor Fidelma verandert als gevolg hiervan volledig.
Op een zeer indrukwekkende manier beschrijft de grande dame van de Ierse literatuur de vele gruwelijkheden die mensen aan de onderkant van de samenleving vaak hebben doorstaan. Dat achter ieder persoon een eigen verhaal schuil gaat die maakt dat iemand is zo als die is. Maar ook laat zien dat iedereen op zijn eigen manier omgaat met gevoelens van wraak en vergelding en hoe het leven weer op te pakken.
Begint het eerste deel nog met mooie , rake beschrijvingen van mensen en natuur, het eindigt met een gruwelijke gebeurtenis die je de adem beneemt. En toch lukt het O'Brien je door te laten lezen omdat ze handig gebruik maakt van perspectief wisselingen zodat als het te dicht bij komt ze door een wisseling van vertelperspectief weer afstand creëert.
In het tweede deel laat O'Brien zien hoe groot de veerkracht van mensen kan zijn. Ze laat veel mensen hun verhaal vertellen, misschien wel iets te veel, maar het laat zeker zien hoeveel veerkracht mensen hebben. En het doet je beseffen dat er ook achter elk van de 11.541 rode stoeltjes een persoonlijk verhaal schuilgaat. Dat maakt het nog indrukwekkender.
In het eerste deel maken we kennis met Vlad, een gezochte oorlogscrimineel uit de Balkan. Hij komt wonen in het Ierse plaatsje Cloonoila waar niemand zijn verleden kent, en erg van deze gebedsgenezer gecharmeerd is. Een van de inwoners, Fidelma Mc Bride, is zo in Vlad geïnteresseerd dat ze heel graag een kind van hem wil.
Vlad wordt echter ontmaskerd en opgepakt om te worden berecht als oorlogsmisdadiger in Den Haag. Ook de toekomst voor Fidelma verandert als gevolg hiervan volledig.
Op een zeer indrukwekkende manier beschrijft de grande dame van de Ierse literatuur de vele gruwelijkheden die mensen aan de onderkant van de samenleving vaak hebben doorstaan. Dat achter ieder persoon een eigen verhaal schuil gaat die maakt dat iemand is zo als die is. Maar ook laat zien dat iedereen op zijn eigen manier omgaat met gevoelens van wraak en vergelding en hoe het leven weer op te pakken.
Begint het eerste deel nog met mooie , rake beschrijvingen van mensen en natuur, het eindigt met een gruwelijke gebeurtenis die je de adem beneemt. En toch lukt het O'Brien je door te laten lezen omdat ze handig gebruik maakt van perspectief wisselingen zodat als het te dicht bij komt ze door een wisseling van vertelperspectief weer afstand creëert.
In het tweede deel laat O'Brien zien hoe groot de veerkracht van mensen kan zijn. Ze laat veel mensen hun verhaal vertellen, misschien wel iets te veel, maar het laat zeker zien hoeveel veerkracht mensen hebben. En het doet je beseffen dat er ook achter elk van de 11.541 rode stoeltjes een persoonlijk verhaal schuilgaat. Dat maakt het nog indrukwekkender.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Harriet
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
