Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Indrukwekkend en maatschappelijk relevant

Harriet 20 januari 2018 Hebban Recensent
Wat gebeurt er met het menselijk lichaam als het van een brug van 65 meter hoogte naar beneden valt. Dat is vraag waar Rêve mee bezig is in de rechtszaal waar haar strafzaak wordt behandeld. Waar ze van wordt beschuldigd is niet duidelijk, het enige wat je als lezer weet is dat haar 2 jaar jongere broer Justin dood is. Langzaam neemt de schrijfster je mee terug naar wat er allemaal aan vooraf ging. Vanaf de dood van Justin tot aan de rechtszaal. Doordat het verhaal vertelt wordt door Rêve zelf gaat het onder je huid zitten. Het verdriet en het schuldgevoel dat ze heeft na de dood van haar broer. Hoe het haar niet lukt er mee om te gaan of het te delen met haar ouders. Een moeder die vlucht in vrijwilligers werk in het AZC en een vader die zichzelf verstopt in zijn vertaalwerk. Al zwervend door de stad brengt Rêve haar dagen door, denkend aan haar broer en hoe hij over dingen nadacht. Over het probleem in Syrië bijvoorbeeld.
Op dit punt in het verhaal lijkt de schrijfster net als de hoofdpersoon Rêve, wat te blijven hangen in het verdriet en dreig je als lezer de aandacht te verliezen. Echter voor het zover is krijgt het verhaal een nieuwe impuls als Rêve uit het niets besluit dienst te gaan doen in het leger. Niet uit overtuiging maar uit schuldgevoel.

“Het was genoeg geweest. Ik zou sterk worden. Ik zou boete doen. Ik zou mezelf reinigen van alles wat er verkeerd aan me was. De dagen voor mijn opkomst telde ik vol ongeduld af.”

Iedereen in het leger krijgt een buddy. Rêve haar buddy is Frank. Samen doorstaan ze de zware training en vernedering van de opleiding. Samen worden ze ook naar Syrië uitgezonden. Hoewel ze daar vreselijke dingen zien en meemaken, is dit voor Rêve de beste tijd van haar leven. Tot ze terug moet vanwege een blessure, zonder Frank.
Thuis kan ze niet wennen aan het gewone leven, wordt ze achtervolgd door beelden uit Syrië. Wanneer Frank dan ook nog omkomt in Syrie raakt Rêve helemaal de weg kwijt en gaat bij nacht en ontij weer zwerven op straat.

Hoewel het verhaal fictie is, is het duidelijk dat de Roanne van Voorst gedegen onderzoek heeft gedaan naar de gevolgen die een uitzending naar een oorlogsgebied kan hebben. De angst die Rêve ervaart, de emoties en nachtmerries worden levensecht beschreven. Je ziet haar langzaam maar zeker helemaal afglijden tot de gebeurtenis waarvoor ze uiteindelijk in de rechtszaal beland.
Grote zware thema’s komen er aanbod , rouw, schuldgevoel, PTSS, dood. Toch wordt het boek nergens te zwaar of te gruwelijk. Ook maatschappelijke thema schuwt de schrijfster niet. Het vluchtelingenprobleem maar ook de begeleiding van teruggekeerde soldaten. Het is te hopen dat dit laatste in het echte leven toch beter geregeld is dan in het boek. Zo niet, dan zouden ze bij defensie dit boek zeker eens moeten lezen.


Reageer op deze recensie

Meer recensies van Harriet