Luguber en prachtig tegelijk

Wie van een 'feelgoodverhaal' met een happy end houdt, kan het verhaal van Anna maar beter overslaan. Net zoals de Hebban-recensente deed het mij zowel aan 'Lord of the flies' als aan 'The road' denken, maar daarnaast ook aan de veel oudere dystopische romans van J.G. Ballard als 'De brandende aarde' of 'De torenflat'. Het zal dan ook wel geen toeval zijn dat Lebowski, de uitgever van 'Anna', van dat laatste boek een heruitgave in een nieuwe vertaling op de rol heeft staan.
'Anna' kun je heel goed als één lange, nachtmerrieachtige roadtrip zonder hoop en zonder echt einde zien. Ik vind het dan ook niet zo verbazend dat ik heel wat lezersrecensies met slechts één ster aantrof. Maar je kunt het verhaal absoluut ook anders lezen. Wat voor gruwelen de dertienjarige Anna ook meemaakt en overleeft, ze geeft niet op en houdt onder alle omstandigheden een doel voor ogen. Wat dat betreft zit er zeker een boodschap van hoop in het boek.
Afgezien van de inhoud is, al klinkt het misschien vreemd, 'Anna' een prachtig en met veel gevoel en inlevingsvermogen geschreven roman. De schrijfstijl is helder en de beeldspraak altijd origineel, zonder storend gekunsteld te worden.
Voor mij is 'Anna' een van de meest indrukwekkende verhalen die ik in 2017 las, al moet ik tot mijn schande bekennen dat het er veel te weinig waren. Als je zelf ook schrijft, schiet het lezen er maar al te vaak bij in. Dit was in elk geval een van de boeken die me helpen om mijn leven op dat punt te beteren.