Recensie De ondraaglijke lichtheid van het bestaan

Poeh zeg wat een prachtig verhaal. Wat mij betreft een knap kunstwerkje door de verschillende verhaallijnen en de visie van de verteller.
Het viertal Thomas, Franz, Tereza en Sabina lieten bij mij stuk voor stuk een diepe indruk achter en kwamen zowaar tot leven tijdens het lezen van De ondraaglijke lichtheid van het bestaan.

De situaties die zich in het verhaal voordoen zetten je als lezer aan het denken, maar dat had ik eigenlijk al na het zien van de titel. Het las voor mij traag maar gemoedelijk. Mijn interesse stond op scherp bij het ontvangen van onderwerpen als communisme, koude oorlog en de mens die in zijn leven een rol vervuld.

Eén ding is voor mij duidelijk: dit is een boek wat ik nogmaals dien te lezen wil ik het me dieper tot me door kunnen laten dringen, ik ben eigenlijk al op voorhand ervan overtuigd dat ik bij een herlezing weer nieuwe dingen tegenkom of dat mijn gedachtengang er weer andere wendingen aan gaat geven. Voor nu alvast een dikke 4 duimen.